تارلا

Chagatai

Etymology

Inherited from Common Turkic *tarlag.

Noun

تارلا (tarla)

  1. sown field

Further reading


Ottoman Turkish

تارلا

Alternative forms

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *tạrïglag (plantation field), ultimately from Proto-Turkic *tạrï- (to cultivate), the same root of داری (darı, millet). Cognate with Bashkir тарлау (tarlaw), Karachay-Balkar тарлау (tarlau) and Tatar тарлау (tarlaw).

Noun

تارلا • (tarla)

  1. (agriculture) field of arable land, used to grow crops or to hold farm animals
    Synonym: مزرعه (mazra'a)

Derived terms

  • تارلا آچمق (tarla açmak, to clear land)
  • تارلا صیچانی (tarla sıçanı, field mouse)
  • تارلا قوشی (tarla kuşu, lark)

Descendants

  • Turkish: tarla
  • Armenian: թառլա (tʻaṙla)
  • Romanian: tarla

Further reading

  • Hindoglu, Artin (1838) “تارلا”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français, Vienna: F. Beck, page 142b
  • Kélékian, Diran (1911) “تارلا”, in Dictionnaire turc-français, Constantinople: Mihran, page 335
  • Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Ager”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum, Vienna, column 40
  • Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “تارلا”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum, Vienna, column 1036
  • Nişanyan, Sevan (2002–) “tarla”, in Nişanyan Sözlük
  • Redhouse, James W. (1890) “تارلا”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 475
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.