ایمان
Ottoman Turkish
Etymology
Borrowed from Arabic إِيمَان (ʔīmān, “faith, belief”), verbal noun of آمَنَ (ʔāmana, “to believe”).
Noun
ایمان • (iman)
Derived terms
- ایمان كتیرمك (iman getirmek, “to have faith in God”)
- ایماندار (imandar, “believing”)
- ایمانسز (imansız, “unbelieving”)
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007) “iman”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2158
- Devellioğlu, Ferit (1962) “îmân”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 516
- Kélékian, Diran (1911) “ایمان”, in Dictionnaire turc-français, Constantinople: Mihran, page 225
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Fides”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum, Vienna, column 572
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “ایمان”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum, Vienna, column 610
- Nişanyan, Sevan (2002–) “iman”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “ایمان”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 307
Persian
Etymology
From Arabic إِيمَان (ʔīmān, “faith, belief”), verbal noun of آمَنَ (ʔāmana, “to believe”).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): [ʔiː.ˈmɑːn]
- (Dari, formal) IPA(key): [ʔiː.mɑ́ːn]
- (Kabuli) IPA(key): [ʔiː.mɑ́ːn]
- (Hazaragi) IPA(key): [ʔi.mɔ́ːn]
- (Iran, formal) IPA(key): [ʔiː.mɒ́ːn]
- (Tajik, formal) IPA(key): [ʔi.mɔ́n]
Readings | |
---|---|
Classical reading? | īmān |
Dari reading? | īmān |
Iranian reading? | imân |
Tajik reading? | imon |
Audio (file) - Rhymes: -ân
Derived terms
- ایماندار (imân-dâr)
- ایمانداری (imân-dâri)
Proper noun
Dari | ایمان |
---|---|
Iranian Persian | |
Tajik | Имон |
ایمان • (imân)
- a male given name, Iman, from Arabic
Descendants
- → Assamese: ঈমান (iman)
- → Bengali: ঈমান (iman)
- → Gujarati: ઈમાન (īmān)
- → Old Hindi: इमांन (imā̃n)
- → Maithili: imān
- Devanagari script: इमान
- Tirhuta script: 𑒃𑒧𑒰𑒢
- → Malayalam: ഈമാൻ (īmāṉ)
- → Marathi: इमान (imān)
- → Marwari: इमान (imān), ईमांन (īmā̃n)
- → Nepali: इमान (imān)
- → Odia: ଇମାନ (imanô)
- → Old Punjabi: ਈਮਾਨੁ (īmānu)
- Punjabi:
- Gurmukhi script: ਇਮਾਨ (imān)
- Shahmukhi script: اِیمان (īymān)
- Punjabi:
- → Rohingya: iman
- → Sindhi:
- Arabic script: ايِمان
- Devanagari script: ईमानु
- → Tamil: ஈமான் (īmāṉ)
Urdu
Etymology
Borrowed from Classical Persian ایمان (īmān), from Arabic إِيمَان (ʔīmān).
Pronunciation
- (Standard Urdu) IPA(key): /iː.mɑːn/
Audio (PK) (file) - Rhymes: -ɑːn
Noun
اِیمان • (īmān) m (Hindi spelling ईमान)
Declension
Declension of ایمان | ||
---|---|---|
singular | plural | |
direct | اِیمَان (īmān) | اِیمَان (īmān) |
oblique | اِیمَان (īmān) | اِیمَانوں (īmānō̃) |
vocative | اِیمَان (īmān) | اِیمَانو (īmānō) |
Derived terms
- اِیمَانْدَار (īmāndār, “honest”)
- اِیمَانْدَارِی (īmāndārī, “honesty”)
Further reading
- “ایمان”, in اُردُو لُغَت (urdū luġat) (in Urdu), Ministry of Education: Government of Pakistan, 2017.
- Platts, John T. (1884) “ايمان”, in A dictionary of Urdu, classical Hindi, and English, London: W. H. Allen & Co., page 115
- Qureshi, Bashir Ahmad (1971) “ايمان”, in Kitabistan's 20th Century Standard Dictionary, Lahore: Kitabistan Pub. Co., page 88
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.