انقطع

See also: أنقطع

Arabic

Root
ق ط ع (q-ṭ-ʕ)

Pronunciation

  • IPA(key): /in.qa.tˤa.ʕa/

Verb

اِنْقَطَعَ • (inqaṭaʕa) VII, non-past يَنْقَطِعُ‎ (yanqaṭiʕu)

  1. to be cut off
    يَنْقَطِعُ نَفَسِيyanqaṭiʕu nafasīI'm out of breath.

Conjugation

Descendants

  • Ottoman Turkish: انقطاع (inkıta)

South Levantine Arabic

Root
ق ط ع
4 terms

Etymology

From Arabic اِنْقَطَعَ (inqaṭaʕa).

Pronunciation

  • IPA(key): /in.ʔa.tˤaʕ/, [ɪnˈʔɑ.tˤɑʕ]
  • (file)

Verb

انقطع • (inʔaṭaʕ) VII (present بنقطع (binʔaṭeʕ))

  1. (passive voice) to be interrupted, to be cut off

Conjugation

    Conjugation of انقطع (inʔaṭaʕ)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m انقطعت (inʔaṭaʕt) انقطعت (inʔaṭaʕt) انقطع (inʔaṭaʕ) انقطعنا (inʔaṭaʕna) انقطعتو (inʔaṭaʕtu) انقطعو (inʔaṭaʕu)
f انقطعتي (inʔaṭaʕti) انقطعت (inʔaṭaʕat)
present m بنقطع (banʔaṭeʕ) بتنقطع (btinʔaṭeʕ) بنقطع (binʔaṭeʕ) مننقطع (mninʔaṭeʕ) بتنقطعو (btinʔaṭʕu) بنقطعو (binʔaṭʕu)
f بتنقطعي (btinʔaṭʕi) بتنقطع (btinʔaṭeʕ)
subjunctive m انقطع (anʔaṭeʕ) تنقطع (tinʔaṭeʕ) ينقطع (yinʔaṭeʕ) ننقطع (ninʔaṭeʕ) تنقطعو (tinʔaṭʕu) ينقطعو (yinʔaṭʕu)
f تنقطعي (tinʔaṭʕi) تنقطع (tinʔaṭeʕ)
imperative m انقطع (inʔaṭeʕ) انقطعو (inʔaṭʕu)
f انقطعي (inʔaṭʕi)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.