انصبن
Arabic
Root |
---|
ص ب ن (ṣ-b-n) |
Pronunciation
- IPA(key): /in.sˤa.ba.na/
Verb
اِنْصَبَنَ • (inṣabana) VII, non-past يَنْصَبِنُ (yanṣabinu) (Classical Arabic)
- to turn away (from عن something)
- Synonyms: انْصَرَفَ, اِصْطَبَنَ (iṣṭabana)
Conjugation
Conjugation of
اِنْصَبَنَ
(form-VII sound)verbal noun الْمَصْدَر |
اِنْصِبَان inṣibān | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
مُنْصَبِن munṣabin | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | اِنْصَبَنْتُ inṣabantu |
اِنْصَبَنْتَ inṣabanta |
inṣabana |
اِنْصَبَنْتُمَا inṣabantumā |
اِنْصَبَنَا inṣabanā |
اِنْصَبَنَّا inṣabannā |
اِنْصَبَنْتُمْ inṣabantum |
اِنْصَبَنُوا inṣabanū | |||
f | اِنْصَبَنْتِ inṣabanti |
اِنْصَبَنَتْ inṣabanat |
اِنْصَبَنَتَا inṣabanatā |
اِنْصَبَنْتُنَّ inṣabantunna |
inṣabanna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | أَنْصَبِنُ ʔanṣabinu |
تَنْصَبِنُ tanṣabinu |
يَنْصَبِنُ yanṣabinu |
تَنْصَبِنَانِ tanṣabināni |
يَنْصَبِنَانِ yanṣabināni |
نَنْصَبِنُ nanṣabinu |
تَنْصَبِنُونَ tanṣabinūna |
يَنْصَبِنُونَ yanṣabinūna | |||
f | تَنْصَبِنِينَ tanṣabinīna |
تَنْصَبِنُ tanṣabinu |
تَنْصَبِنَانِ tanṣabināni |
تَنْصَبِنَّ tanṣabinna |
يَنْصَبِنَّ yanṣabinna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | أَنْصَبِنَ ʔanṣabina |
تَنْصَبِنَ tanṣabina |
يَنْصَبِنَ yanṣabina |
تَنْصَبِنَا tanṣabinā |
يَنْصَبِنَا yanṣabinā |
نَنْصَبِنَ nanṣabina |
تَنْصَبِنُوا tanṣabinū |
يَنْصَبِنُوا yanṣabinū | |||
f | تَنْصَبِنِي tanṣabinī |
تَنْصَبِنَ tanṣabina |
تَنْصَبِنَا tanṣabinā |
تَنْصَبِنَّ tanṣabinna |
يَنْصَبِنَّ yanṣabinna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | أَنْصَبِنْ ʔanṣabin |
تَنْصَبِنْ tanṣabin |
يَنْصَبِنْ yanṣabin |
تَنْصَبِنَا tanṣabinā |
يَنْصَبِنَا yanṣabinā |
نَنْصَبِنْ nanṣabin |
تَنْصَبِنُوا tanṣabinū |
يَنْصَبِنُوا yanṣabinū | |||
f | تَنْصَبِنِي tanṣabinī |
تَنْصَبِنْ tanṣabin |
تَنْصَبِنَا tanṣabinā |
تَنْصَبِنَّ tanṣabinna |
يَنْصَبِنَّ yanṣabinna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | inṣabin |
اِنْصَبِنَا inṣabinā |
اِنْصَبِنُوا inṣabinū |
||||||||
f | اِنْصَبِنِي inṣabinī |
inṣabinna |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.