ارتفاع

Arabic

Root
ر ف ع (r-f-ʕ)

Pronunciation

  • IPA(key): /ir.ti.faːʕ/
  • (file)

Noun

اِرْتِفَاع • (irtifāʕ) m

  1. verbal noun of اِرْتَفَعَ (irtafaʕa) (form VIII)
  2. altitude, height
    اِرْتِفَاعُ ٱلْبَيْتِ سِتَّةُ أَمْتَارٍ.
    irtifāʕu l-bayti sittatu ʔamtārin.
    The house is six meters high.
  3. increase

Declension

Descendants

  • Ottoman Turkish: ارتفاع (irtifa)
  • Persian: ارتفاع (ertefâ')

Persian

Etymology

Borrowed from Arabic اِرْتِفَاع (irtifāʕ).

Pronunciation

  • (file)
 
  • (Dari, formal) IPA(key): [ʔɪɾ.t̪ʰɪ.fɑ́ːʔ]
    • (Kabuli) IPA(key): [ʔɪɾ.t̪ʰɪ.fɑ́ː]
    • (Hazaragi) IPA(key): [ʔiɾ.t̪ʰi.fɔ́ː]

Readings
Classical reading? irtifā'
Dari reading? irtifā'
Iranian reading? ertefâ'
Tajik reading? irtifoʾ

Noun

ارتفاع • (ertefâ') (plural ارتفاعات (ertefâ'ât))

  1. height, altitude (of objects)
    Synonym: بلندی (bolandi)
  2. (geography) elevation
    Synonym: فرازا (farâzâ)
  3. (music) pitch
    Synonyms: نغمه (nağme), زیروبمی (zirobumi)

Urdu

Etymology

Borrowed from Arabic اِرْتِفَاع (irtifāʕ).

Noun

ارتفاع • (irtefā) ?

  1. altitude, height
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.