ברענען

Yiddish

Etymology

A merger of Old High German brennan (from Proto-Germanic *brannijaną), and brinnan (from *brinnaną).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈbʁɛnən/

Verb

ברענען • (brenen) (past participle געברענט‎ (gebrent))

  1. to burn
  2. to be on fire

Conjugation
Conjugation of ברענען
infinitive ברענען
brenen
present participle ברענענדיק‎
brenendik
past participle געברענט‎
gebrent
auxiliary האָבן‎
hobn
present איך ברען‎
ikh bren		 מיר ברענען
mir brenen
דו ברענסט‎
du brenst		 איר ברענט‎
ir brent
ער ברענט‎
er brent		 זיי ברענען
zey brenen
imperative ברען (דו)‎
bren (du)		 ברענט (איר)‎
brent (ir)
Composed forms
past איך האָב געברענט
ikh hob gebrent		 מיר האָבן געברענט
mir hobn gebrent
דו האָסט געברענט
du host gebrent		 איר האָט געברענט
ir hot gebrent
ער האָט געברענט
er hot gebrent		 זיי האָבן געברענט
zey hobn gebrent
pluperfect איך האָב געהאַט געברענט
ikh hob gehat gebrent		 מיר האָבן געהאַט געברענט
mir hobn gehat gebrent
דו האָסט געהאַט געברענט
du host gehat gebrent		 איר האָט געהאַט געברענט
ir hot gehat gebrent
ער האָט געהאַט געברענט
er hot gehat gebrent		 זיי האָבן געהאַט געברענט
zey hobn gehat gebrent
future איך וועל ברענען
ikh vel brenen		 מיר וועלן ברענען
mir veln brenen
דו וועסט ברענען
du vest brenen		 איר וועט ברענען
ir vet brenen
ער וועט ברענען
er vet brenen		 זיי וועלן ברענען
zey veln brenen
future perfect איך וועל האָבן געברענט
ikh vel hobn gebrent		 מיר וועלן האָבן געברענט
mir veln hobn gebrent
דו וועסט האָבן געברענט
du vest hobn gebrent		 איר וועט האָבן געברענט
ir vet hobn gebrent
ער וועט האָבן געברענט
er vet hobn gebrent		 זיי וועלן האָבן געברענט
zey veln hobn gebrent

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.