քաւեմ
Old Armenian
Etymology
From քաւ (kʻaw).
Verb
քաւեմ • (kʻawem) (aorist indicative քաւեցի)
- to expiate, to atone for
- Աստուա՛ծ, քաւեա՛ զիս զմեղս իւրս ― Astuác, kʻaweá zis zmełs iwrs ― God, be merciful to me, a sinner
- քաւեալ եմ ես ― kʻaweal em es ― I am innocent
- to justify
- to propitiate, to satisfy, to conciliate, to render favorable or propitious
Conjugation
active
| infinitive | քաւել (kʻawel) | participle | քաւեցեալ, քաւեալ (kʻawecʻeal, kʻaweal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | քաւեց- (kʻawecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | քաւեմ (kʻawem) | քաւես (kʻawes) | քաւէ (kʻawē) | քաւեմք (kʻawemkʻ) | քաւէք (kʻawēkʻ) | քաւեն (kʻawen) | |
| imperfect | քաւէի, քաւեի* (kʻawēi, kʻawei*) | քաւէիր, քաւեիր* (kʻawēir, kʻaweir*) | քաւէր (kʻawēr) | քաւէաք, քաւեաք* (kʻawēakʻ, kʻaweakʻ*) | քաւէիք, քաւեիք* (kʻawēikʻ, kʻaweikʻ*) | քաւէին, քաւեին* (kʻawēin, kʻawein*) | |
| aorist | քաւեցի (kʻawecʻi) | քաւեցեր (kʻawecʻer) | քաւեաց (kʻaweacʻ) | քաւեցաք (kʻawecʻakʻ) | քաւեցէք, քաւեցիք (kʻawecʻēkʻ, kʻawecʻikʻ) | քաւեցին (kʻawecʻin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | քաւիցեմ (kʻawicʻem) | քաւիցես (kʻawicʻes) | քաւիցէ (kʻawicʻē) | քաւիցեմք (kʻawicʻemkʻ) | քաւիցէք (kʻawicʻēkʻ) | քաւիցեն (kʻawicʻen) | |
| aorist | քաւեցից (kʻawecʻicʻ) | քաւեսցես (kʻawescʻes) | քաւեսցէ (kʻawescʻē) | քաւեսցուք (kʻawescʻukʻ) | քաւեսջիք (kʻawesǰikʻ) | քաւեսցեն (kʻawescʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | քաւեա՛ (kʻaweá) | — | — | քաւեցէ՛ք (kʻawecʻḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | քաւեսջի՛ր (kʻawesǰír) | — | — | քաւեսջի՛ք (kʻawesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ քաւեր (mí kʻawer) | — | — | մի՛ քաւէք (mí kʻawēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | քաւել, քաւիլ* (kʻawel, kʻawil*) | participle | քաւեցեալ, քաւեալ (kʻawecʻeal, kʻaweal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | քաւեց- (kʻawecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | քաւիմ (kʻawim) | քաւիս (kʻawis) | քաւի (kʻawi) | քաւիմք (kʻawimkʻ) | քաւիք (kʻawikʻ) | քաւին (kʻawin) | |
| imperfect | քաւէի (kʻawēi) | քաւէիր (kʻawēir) | քաւէր, քաւիւր (kʻawēr, kʻawiwr) | քաւէաք (kʻawēakʻ) | քաւէիք (kʻawēikʻ) | քաւէին (kʻawēin) | |
| aorist | քաւեցայ (kʻawecʻay) | քաւեցար (kʻawecʻar) | քաւեցաւ (kʻawecʻaw) | քաւեցաք (kʻawecʻakʻ) | քաւեցայք (kʻawecʻaykʻ) | քաւեցան (kʻawecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | քաւիցիմ (kʻawicʻim) | քաւիցիս (kʻawicʻis) | քաւիցի (kʻawicʻi) | քաւիցիմք (kʻawicʻimkʻ) | քաւիցիք (kʻawicʻikʻ) | քաւիցին (kʻawicʻin) | |
| aorist | քաւեցայց (kʻawecʻaycʻ) | քաւեսցիս (kʻawescʻis) | քաւեսցի (kʻawescʻi) | քաւեսցուք (kʻawescʻukʻ) | քաւեսջիք (kʻawesǰikʻ) | քաւեսցին (kʻawescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | քաւեա՛ց (kʻaweácʻ) | — | — | քաւեցարո՛ւք (kʻawecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | քաւեսջի՛ր (kʻawesǰír) | — | — | քաւեսջի՛ք (kʻawesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ քաւիր (mí kʻawir) | — | — | մի՛ քաւիք (mí kʻawikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: քավել (kʻavel)
References
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “քաւեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.