քահանայ

Old Armenian

Etymology

From Classical Syriac ܟܗܢܐ (kāhnāʾ, priest).

Noun

քահանայ • (kʻahanay)

  1. priest, clergyman

Declension

Derived terms

  • անքահանայ (ankʻahanay)
  • անքահանայապետ (ankʻahanayapet)
  • չքահանայ (čʻkʻahanay)
  • չքահանայապետ (čʻkʻahanayapet)
  • քահանայագոյն (kʻahanayagoyn)
  • քահանայագործ (kʻahanayagorc)
  • քահանայագործեմ (kʻahanayagorcem)
  • քահանայագործութիւն (kʻahanayagorcutʻiwn)
  • քահանայազարդ (kʻahanayazard)
  • քահանայաթաղ (kʻahanayatʻał)
  • քահանայական (kʻahanayakan)
  • քահանայակից (kʻahanayakicʻ)
  • քահանայաձեւ (kʻahanayajew)
  • քահանայանամ (kʻahanayanam)
  • քահանայապետ (kʻahanayapet)
  • քահանայապետաբար (kʻahanayapetabar)
  • քահանայապետագոյն (kʻahanayapetagoyn)
  • քահանայապետական (kʻahanayapetakan)
  • քահանայապետապէս (kʻahanayapetapēs)
  • քահանայապետեմ (kʻahanayapetem)
  • քահանայապետութիւն (kʻahanayapetutʻiwn)
  • քահանայապէս (kʻahanayapēs)
  • քահանայավարութիւն (kʻahanayavarutʻiwn)
  • քահանայատակ (kʻahanayatak)
  • քահանայարան (kʻahanayaran)
  • քահանայացուցանեմ (kʻahanayacʻucʻanem)
  • քահանայեմ (kʻahanayem)
  • քահանայութիւն (kʻahanayutʻiwn)
  • քահանայուհի (kʻahanayuhi)
  • քահանայօրէն (kʻahanayōrēn)

Descendants

  • Armenian: քահանա (kʻahana)
  • Aghwan: 𐕣𐔰𐕆𐔰𐕎𐔰 (kahana)

References

  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “քահանայ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “քահանայ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “քահանայ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.