վանկարկել

Armenian

Etymology

վանկ (vank) +‎ արկանել (arkanel)

Pronunciation

Verb

վանկարկել • (vankarkel)

  1. to syllabize, to syllabify (especially to distinctly utter each syllable)
  2. to chant

Inflection
plain -el conjugation (Eastern Armenian)
infinitive վանկարկել (vankarkel) imperfective converb վանկարկում (vankarkum)
passive վանկարկվել (vankarkvel) simultaneous converb վանկարկելիս (vankarkelis)
causative — perfective converb վանկարկել (vankarkel)
aorist stem վանկարկ- (vankark-) future converb I վանկարկելու (vankarkelu)
resultative participle վանկարկած (vankarkac) future converb II վանկարկելիք (vankarkelikʻ)
subject participle վանկարկող (vankarkoġ) connegative converb վանկարկի (vankarki)
person singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative ես դու նա մենք դուք նրանք
present վանկարկում եմ (vankarkum em) վանկարկում ես (vankarkum es) վանկարկում է (vankarkum ē) վանկարկում ենք (vankarkum enkʻ) վանկարկում եք (vankarkum ekʻ) վանկարկում են (vankarkum en)
past imperfective վանկարկում էի (vankarkum ēi) վանկարկում էիր (vankarkum ēir) վանկարկում էր (vankarkum ēr) վանկարկում էինք (vankarkum ēinkʻ) վանկարկում էիք (vankarkum ēikʻ) վանկարկում էին (vankarkum ēin)
future վանկարկելու եմ (vankarkelu em) վանկարկելու ես (vankarkelu es) վանկարկելու է (vankarkelu ē) վանկարկելու ենք (vankarkelu enkʻ) վանկարկելու եք (vankarkelu ekʻ) վանկարկելու են (vankarkelu en)
past future վանկարկելու էի (vankarkelu ēi) վանկարկելու էիր (vankarkelu ēir) վանկարկելու էր (vankarkelu ēr) վանկարկելու էինք (vankarkelu ēinkʻ) վանկարկելու էիք (vankarkelu ēikʻ) վանկարկելու էին (vankarkelu ēin)
present perfect վանկարկել եմ (vankarkel em) վանկարկել ես (vankarkel es) վանկարկել է (vankarkel ē) վանկարկել ենք (vankarkel enkʻ) վանկարկել եք (vankarkel ekʻ) վանկարկել են (vankarkel en)
pluperfect վանկարկել էի (vankarkel ēi) վանկարկել էիր (vankarkel ēir) վանկարկել էր (vankarkel ēr) վանկարկել էինք (vankarkel ēinkʻ) վանկարկել էիք (vankarkel ēikʻ) վանկարկել էին (vankarkel ēin)
aorist (past perfective) վանկարկեցի, վանկարկի* (vankarkecʻi, vankarki*) վանկարկեցիր, վանկարկիր* (vankarkecʻir, vankarkir*) վանկարկեց (vankarkecʻ) վանկարկեցինք, վանկարկինք* (vankarkecʻinkʻ, vankarkinkʻ*) վանկարկեցիք, վանկարկիք* (vankarkecʻikʻ, vankarkikʻ*) վանկարկեցին, վանկարկին* (vankarkecʻin, vankarkin*)
subjunctive ես դու նա մենք դուք նրանք
present վանկարկեմ (vankarkem) վանկարկես (vankarkes) վանկարկի (vankarki) վանկարկենք (vankarkenkʻ) վանկարկեք (vankarkekʻ) վանկարկեն (vankarken)
past վանկարկեի (vankarkei) վանկարկեիր (vankarkeir) վանկարկեր (vankarker) վանկարկեինք (vankarkeinkʻ) վանկարկեիք (vankarkeikʻ) վանկարկեին (vankarkein)
conditional ես դու նա մենք դուք նրանք
future կվանկարկեմ (kvankarkem) կվանկարկես (kvankarkes) կվանկարկի (kvankarki) կվանկարկենք (kvankarkenkʻ) կվանկարկեք (kvankarkekʻ) կվանկարկեն (kvankarken)
past կվանկարկեի (kvankarkei) կվանկարկեիր (kvankarkeir) կվանկարկեր (kvankarker) կվանկարկեինք (kvankarkeinkʻ) կվանկարկեիք (kvankarkeikʻ) կվանկարկեին (kvankarkein)
imperative — (դու) — — (դուք) —
— վանկարկի՛ր, վանկարկի՛* (vankarkír, vankarkí*) — — վանկարկե՛ք, վանկարկեցե՛ք** (vankarkékʻ, vankarkecʻékʻ**) —
*colloquial   **dated
plain -el negative conjugation (Eastern Armenian)
infinitive չվանկարկել (čʻvankarkel)
resultative participle չվանկարկած (čʻvankarkac)
subject participle չվանկարկող (čʻvankarkoġ)
person singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative ես դու նա մենք դուք նրանք
present չեմ վանկարկում (čʻem vankarkum) չես վանկարկում (čʻes vankarkum) չի վանկարկում (čʻi vankarkum) չենք վանկարկում (čʻenkʻ vankarkum) չեք վանկարկում (čʻekʻ vankarkum) չեն վանկարկում (čʻen vankarkum)
past imperfective չէի վանկարկում (čʻēi vankarkum) չէիր վանկարկում (čʻēir vankarkum) չէր վանկարկում (čʻēr vankarkum) չէինք վանկարկում (čʻēinkʻ vankarkum) չէիք վանկարկում (čʻēikʻ vankarkum) չէին վանկարկում (čʻēin vankarkum)
future չեմ վանկարկելու (čʻem vankarkelu) չես վանկարկելու (čʻes vankarkelu) չի վանկարկելու (čʻi vankarkelu) չենք վանկարկելու (čʻenkʻ vankarkelu) չեք վանկարկելու (čʻekʻ vankarkelu) չեն վանկարկելու (čʻen vankarkelu)
past future չէի վանկարկելու (čʻēi vankarkelu) չէիր վանկարկելու (čʻēir vankarkelu) չէր վանկարկելու (čʻēr vankarkelu) չէինք վանկարկելու (čʻēinkʻ vankarkelu) չէիք վանկարկելու (čʻēikʻ vankarkelu) չէին վանկարկելու (čʻēin vankarkelu)
present perfect չեմ վանկարկել (čʻem vankarkel) չես վանկարկել (čʻes vankarkel) չի վանկարկել (čʻi vankarkel) չենք վանկարկել (čʻenkʻ vankarkel) չեք վանկարկել (čʻekʻ vankarkel) չեն վանկարկել (čʻen vankarkel)
pluperfect չէի վանկարկել (čʻēi vankarkel) չէիր վանկարկել (čʻēir vankarkel) չէր վանկարկել (čʻēr vankarkel) չէինք վանկարկել (čʻēinkʻ vankarkel) չէիք վանկարկել (čʻēikʻ vankarkel) չէին վանկարկել (čʻēin vankarkel)
aorist (past perfective) չվանկարկեցի, չվանկարկի* (čʻvankarkecʻi, čʻvankarki*) չվանկարկեցիր, չվանկարկիր* (čʻvankarkecʻir, čʻvankarkir*) չվանկարկեց (čʻvankarkecʻ) չվանկարկեցինք, չվանկարկինք* (čʻvankarkecʻinkʻ, čʻvankarkinkʻ*) չվանկարկեցիք, չվանկարկիք* (čʻvankarkecʻikʻ, čʻvankarkikʻ*) չվանկարկեցին, չվանկարկին* (čʻvankarkecʻin, čʻvankarkin*)
subjunctive ես դու նա մենք դուք նրանք
present չվանկարկեմ (čʻvankarkem) չվանկարկես (čʻvankarkes) չվանկարկի (čʻvankarki) չվանկարկենք (čʻvankarkenkʻ) չվանկարկեք (čʻvankarkekʻ) չվանկարկեն (čʻvankarken)
past չվանկարկեի (čʻvankarkei) չվանկարկեիր (čʻvankarkeir) չվանկարկեր (čʻvankarker) չվանկարկեինք (čʻvankarkeinkʻ) չվանկարկեիք (čʻvankarkeikʻ) չվանկարկեին (čʻvankarkein)
conditional ես դու նա մենք դուք նրանք
future չեմ վանկարկի (čʻem vankarki) չես վանկարկի (čʻes vankarki) չի վանկարկի (čʻi vankarki) չենք վանկարկի (čʻenkʻ vankarki) չեք վանկարկի (čʻekʻ vankarki) չեն վանկարկի (čʻen vankarki)
past չէի վանկարկի (čʻēi vankarki) չէիր վանկարկի (čʻēir vankarki) չէր վանկարկի (čʻēr vankarki) չէինք վանկարկի (čʻēinkʻ vankarki) չէիք վանկարկի (čʻēikʻ vankarki) չէին վանկարկի (čʻēin vankarki)
imperative — (դու) — — (դուք) —
— մի՛ վանկարկիր, մի՛ վանկարկի* (mí vankarkir, mí vankarki*) — — մի՛ վանկարկեք, մի՛ վանկարկեցեք** (mí vankarkekʻ, mí vankarkecʻekʻ**) —
*colloquial   **dated
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative վանկարկել (vankarkel)
dative վանկարկելու (vankarkelu)
ablative վանկարկելուց (vankarkelucʻ)
instrumental վանկարկելով (vankarkelov)
locative վանկարկելում (vankarkelum)
definite forms
nominative վանկարկելը/վանկարկելն (vankarkelə/vankarkeln)
dative վանկարկելուն (vankarkelun)
1st person possessive forms (my)
nominative վանկարկելս (vankarkels)
dative վանկարկելուս (vankarkelus)
ablative վանկարկելուցս (vankarkelucʻs)
instrumental վանկարկելովս (vankarkelovs)
locative վանկարկելումս (vankarkelums)
2nd person possessive forms (your)
nominative վանկարկելդ (vankarkeld)
dative վանկարկելուդ (vankarkelud)
ablative վանկարկելուցդ (vankarkelucʻd)
instrumental վանկարկելովդ (vankarkelovd)
locative վանկարկելումդ (vankarkelumd)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.