վանեմ
Old Armenian
Etymology
From Middle Persian wʾnytn' (wānīdan, “to conquer, usurp, destroy”), from the same Proto-Indo-European source as գուն (gun).
Verb
վանեմ • (vanem)
- (transitive) to drive out, to expel, to thrust or push back or aside, to chase, to drive away, to pursue
- (transitive) to repel, to beat off or back, to attack, to defeat, to rout, to conquer
Conjugation
active
| infinitive | վանել (vanel) | participle | վանեցեալ, վանեալ (vanecʻeal, vaneal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | վանեց- (vanecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | վանեմ (vanem) | վանես (vanes) | վանէ (vanē) | վանեմք (vanemkʻ) | վանէք (vanēkʻ) | վանեն (vanen) | |
| imperfect | վանէի, վանեի* (vanēi, vanei*) | վանէիր, վանեիր* (vanēir, vaneir*) | վանէր (vanēr) | վանէաք, վանեաք* (vanēakʻ, vaneakʻ*) | վանէիք, վանեիք* (vanēikʻ, vaneikʻ*) | վանէին, վանեին* (vanēin, vanein*) | |
| aorist | վանեցի (vanecʻi) | վանեցեր (vanecʻer) | վանեաց (vaneacʻ) | վանեցաք (vanecʻakʻ) | վանեցէք, վանեցիք (vanecʻēkʻ, vanecʻikʻ) | վանեցին (vanecʻin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | վանիցեմ (vanicʻem) | վանիցես (vanicʻes) | վանիցէ (vanicʻē) | վանիցեմք (vanicʻemkʻ) | վանիցէք (vanicʻēkʻ) | վանիցեն (vanicʻen) | |
| aorist | վանեցից (vanecʻicʻ) | վանեսցես (vanescʻes) | վանեսցէ (vanescʻē) | վանեսցուք (vanescʻukʻ) | վանեսջիք (vanesǰikʻ) | վանեսցեն (vanescʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | վանեա՛ (vaneá) | — | — | վանեցէ՛ք (vanecʻḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | վանեսջի՛ր (vanesǰír) | — | — | վանեսջի՛ք (vanesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ վաներ (mí vaner) | — | — | մի՛ վանէք (mí vanēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | վանել, վանիլ* (vanel, vanil*) | participle | վանեցեալ, վանեալ (vanecʻeal, vaneal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | վանեց- (vanecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | վանիմ (vanim) | վանիս (vanis) | վանի (vani) | վանիմք (vanimkʻ) | վանիք (vanikʻ) | վանին (vanin) | |
| imperfect | վանէի (vanēi) | վանէիր (vanēir) | վանէր, վանիւր (vanēr, vaniwr) | վանէաք (vanēakʻ) | վանէիք (vanēikʻ) | վանէին (vanēin) | |
| aorist | վանեցայ (vanecʻay) | վանեցար (vanecʻar) | վանեցաւ (vanecʻaw) | վանեցաք (vanecʻakʻ) | վանեցայք (vanecʻaykʻ) | վանեցան (vanecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | վանիցիմ (vanicʻim) | վանիցիս (vanicʻis) | վանիցի (vanicʻi) | վանիցիմք (vanicʻimkʻ) | վանիցիք (vanicʻikʻ) | վանիցին (vanicʻin) | |
| aorist | վանեցայց (vanecʻaycʻ) | վանեսցիս (vanescʻis) | վանեսցի (vanescʻi) | վանեսցուք (vanescʻukʻ) | վանեսջիք (vanesǰikʻ) | վանեսցին (vanescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | վանեա՛ց (vaneácʻ) | — | — | վանեցարո՛ւք (vanecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | վանեսջի՛ր (vanesǰír) | — | — | վանեսջի՛ք (vanesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ վանիր (mí vanir) | — | — | մի՛ վանիք (mí vanikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Derived terms
- հնդկավան (hndkavan)
- վան (van)
- վանիչ (vaničʻ)
- վանումն (vanumn)
Descendants
- Armenian: վանել (vanel)
References
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “վանեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “վանեմ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “վան”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
- Martirosyan, Hrach (2010) Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden and Boston: Brill, page 229
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.