վանգ

Old Armenian

Alternative forms

Etymology

From Middle Persian [Book Pahlavi needed] (wʾng /⁠vāng⁠/, voice, cry). Compare Persian بانگ (bâng, voice, sound, noise, cry).

Noun

վանգ • (vang)

  1. sound, voice
  2. (grammar) syllable
  3. (music) tune
  4. (music) kind of a note

Declension

Derived terms

  • եզավանգ (ezavang)
  • եռավանկ (eṙavank)
  • երկավանգ (erkavang)
  • երկավանկ (erkavank)
  • երկշարավանգ (erkšaravang)
  • երկվանկ (erkvank)
  • շարավանգեմ (šaravangem)
  • վանգանամ (vanganam)
  • վանգաչափութիւն (vangačʻapʻutʻiwn)
  • վանգապէս (vangapēs)
  • վանգեմ (vangem)
  • վանգիւն (vangiwn)
  • վանկանամ (vankanam)
  • փափկավանկ (pʻapʻkavank)
  • քառավանգ (kʻaṙavang)
  • քառավանկ (kʻaṙavank)

Descendants

  • Armenian: վանկ (vank)

References

  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “վանգ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “վանգ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “վանգ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.