պատրաստութիւն
Old Armenian
Noun
պատրաստութիւն • (patrastutʻiwn)
- preparation, preparative, disposition
- պատրաստութեամբ ― patrastutʻeamb ― spontaneously, voluntarily, readily
- furniture, household goods
- train, equipage
- precaution, attention, vigilance
Declension
n-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | պատրաստութիւն (patrastutʻiwn) | պատրաստութիւնք (patrastutʻiwnkʻ) | |
genitive | պատրաստութեան (patrastutʻean) | պատրաստութեանց (patrastutʻeancʻ) | |
dative | պատրաստութեան (patrastutʻean) | պատրաստութեանց (patrastutʻeancʻ) | |
accusative | պատրաստութիւն (patrastutʻiwn) | պատրաստութիւնս (patrastutʻiwns) | |
ablative | պատրաստութենէ (patrastutʻenē) | պատրաստութեանց (patrastutʻeancʻ) | |
instrumental | պատրաստութեամբ (patrastutʻeamb) | պատրաստութեամբք (patrastutʻeambkʻ) | |
locative | պատրաստութեան (patrastutʻean) | պատրաստութիւնս (patrastutʻiwns) |
Descendants
- Armenian: պատրաստություն (patrastutʻyun) (patrastut’yun)
References
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “պատրաստութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.