ուռնում

Old Armenian

Alternative forms

Etymology

From ուռ (uṙ) +‎ -ն- (-n-).

Verb

ուռնում • (uṙnum)  (aorist indicative ուռեայ or ուռայ)

  1. (intransitive) to be swollen, to swell, to puff up, to stuff out, to rise up; to bloat
  2. (intransitive) to be swollen or puffed up, to be inflated, to grow proud

Conjugation
mediopassive
infinitive ուռնուլ (uṙnul) participle ուռուցեալ (uṙucʻeal)
causative ուռուցանեմ (uṙucʻanem) aorist stem ուռե- (uṙe-)
person singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative ես դու նա մեք դուք նոքա
present ուռնում (uṙnum) ուռնուս (uṙnus) ուռնու (uṙnu) ուռնումք (uṙnumkʻ) ուռնուք (uṙnukʻ) ուռնուն (uṙnun)
imperfect ուռնուի (uṙnui) ուռնուիր (uṙnuir) ուռնոյր (uṙnoyr) ուռնուաք (uṙnuakʻ) ուռնուիք (uṙnuikʻ) ուռնուին (uṙnuin)
aorist ուռեայ (uṙeay) ուռեար (uṙear) ուռեաւ (uṙeaw) ուռեաք (uṙeakʻ) ուռեայք (uṙeaykʻ) ուռեան (uṙean)
subjunctive ես դու նա մեք դուք նոքա
present ուռնուցում (uṙnucʻum) ուռնուցուս (uṙnucʻus) ուռնուցու (uṙnucʻu) ուռնուցումք (uṙnucʻumkʻ) ուռնուցուք (uṙnucʻukʻ) ուռնուցուն (uṙnucʻun)
aorist ուռեայց (uṙeaycʻ) ուռիցես (uṙicʻes) ուռիցէ (uṙicʻē) ուռիցուք (uṙicʻukʻ) ուռիջիք (uṙiǰikʻ) ուռիցեն (uṙicʻen)
imperatives — (դու) — — (դուք) —
imperative — ուռի՛ր (uṙír) — — ուռերո՛ւք (uṙerúkʻ) —
cohortative — ուռիջի՛ր (uṙiǰír) — — ուռիջի՛ք (uṙiǰíkʻ) —
prohibitive — մի՛ ուռնուր (mí uṙnur) — — մի՛ ուռնուք (mí uṙnukʻ) —

Descendants
  • Armenian: ուռչել (uṙčʻel), ուռել (uṙel)

References
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “ուռնում”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “ուռ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.