որբանամ
Old Armenian
Verb
որբանամ • (orbanam) (aorist indicative որբացայ)
- to become an orphan, to be fatherless and motherless
Conjugation
mediopassive
infinitive | որբանալ (orbanal) | participle | որբացեալ (orbacʻeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | որբաց- (orbacʻ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | որբանամ (orbanam) | որբանաս (orbanas) | որբանայ (orbanay) | որբանամք (orbanamkʻ) | որբանայք (orbanaykʻ) | որբանան (orbanan) | |
imperfect | որբանայի (orbanayi) | որբանայիր (orbanayir) | որբանայր (orbanayr) | որբանայաք (orbanayakʻ) | որբանայիք (orbanayikʻ) | որբանային (orbanayin) | |
aorist | որբացայ (orbacʻay) | որբացար (orbacʻar) | որբացաւ (orbacʻaw) | որբացաք (orbacʻakʻ) | որբացայք (orbacʻaykʻ) | որբացան (orbacʻan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | որբանայցիմ (orbanaycʻim) | որբանայցիս (orbanaycʻis) | որբանայցի (orbanaycʻi) | որբանայցիմք (orbanaycʻimkʻ) | որբանայցիք (orbanaycʻikʻ) | որբանայցին (orbanaycʻin) | |
aorist | որբացայց (orbacʻaycʻ) | որբասցիս (orbascʻis) | որբասցի (orbascʻi) | որբասցուք (orbascʻukʻ) | որբասջիք (orbasǰikʻ) | որբասցին (orbascʻin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | որբացի՛ր (orbacʻír) | — | — | որբացարո՛ւք (orbacʻarúkʻ) | — | |
cohortative | — | որբասջի՛ր (orbasǰír) | — | — | որբասջի՛ք (orbasǰíkʻ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ որբանար (mí orbanar) | — | — | մի՛ որբանայք (mí orbanaykʻ) | — |
Descendants
- Armenian: որբանալ (orbanal)
References
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “որբանամ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.