նշանեմ
Old Armenian
Etymology
From նշան (nšan).
Verb
նշանեմ • (nšanem)
- (transitive) to put a sign or mark upon, to sign, to mark, to brand
- 5th century, Bible, Psalm 4:6:
- Բազումք ասէին՝ թէ ով ցուցցէ մեզ զբարութիւն Տեառն։ Նշանեցաւ առ մեզ լոյս երեսայ քոց։
- Bazumkʻ asēin, tʻē ov cʻucʻcʻē mez zbarutʻiwn Teaṙn. Nšanecʻaw aṙ mez loys eresay kʻocʻ.
- Բազումք ասէին՝ թէ ով ցուցցէ մեզ զբարութիւն Տեառն։ Նշանեցաւ առ մեզ լոյս երեսայ քոց։
- (transitive) to make a sign
- (transitive) to promise in marriage, to affiance, to betroth
Conjugation
active
| infinitive | նշանել (nšanel) | participle | նշանեցեալ, նշանեալ (nšanecʻeal, nšaneal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | նշանեց- (nšanecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | նշանեմ (nšanem) | նշանես (nšanes) | նշանէ (nšanē) | նշանեմք (nšanemkʻ) | նշանէք (nšanēkʻ) | նշանեն (nšanen) | |
| imperfect | նշանէի, նշանեի* (nšanēi, nšanei*) | նշանէիր, նշանեիր* (nšanēir, nšaneir*) | նշանէր (nšanēr) | նշանէաք, նշանեաք* (nšanēakʻ, nšaneakʻ*) | նշանէիք, նշանեիք* (nšanēikʻ, nšaneikʻ*) | նշանէին, նշանեին* (nšanēin, nšanein*) | |
| aorist | նշանեցի (nšanecʻi) | նշանեցեր (nšanecʻer) | նշանեաց (nšaneacʻ) | նշանեցաք (nšanecʻakʻ) | նշանեցէք, նշանեցիք (nšanecʻēkʻ, nšanecʻikʻ) | նշանեցին (nšanecʻin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | նշանիցեմ (nšanicʻem) | նշանիցես (nšanicʻes) | նշանիցէ (nšanicʻē) | նշանիցեմք (nšanicʻemkʻ) | նշանիցէք (nšanicʻēkʻ) | նշանիցեն (nšanicʻen) | |
| aorist | նշանեցից (nšanecʻicʻ) | նշանեսցես (nšanescʻes) | նշանեսցէ (nšanescʻē) | նշանեսցուք (nšanescʻukʻ) | նշանեսջիք (nšanesǰikʻ) | նշանեսցեն (nšanescʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | նշանեա՛ (nšaneá) | — | — | նշանեցէ՛ք (nšanecʻḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | նշանեսջի՛ր (nšanesǰír) | — | — | նշանեսջի՛ք (nšanesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ նշաներ (mí nšaner) | — | — | մի՛ նշանէք (mí nšanēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | նշանել, նշանիլ* (nšanel, nšanil*) | participle | նշանեցեալ, նշանեալ (nšanecʻeal, nšaneal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | նշանեց- (nšanecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | նշանիմ (nšanim) | նշանիս (nšanis) | նշանի (nšani) | նշանիմք (nšanimkʻ) | նշանիք (nšanikʻ) | նշանին (nšanin) | |
| imperfect | նշանէի (nšanēi) | նշանէիր (nšanēir) | նշանէր, նշանիւր (nšanēr, nšaniwr) | նշանէաք (nšanēakʻ) | նշանէիք (nšanēikʻ) | նշանէին (nšanēin) | |
| aorist | նշանեցայ (nšanecʻay) | նշանեցար (nšanecʻar) | նշանեցաւ (nšanecʻaw) | նշանեցաք (nšanecʻakʻ) | նշանեցայք (nšanecʻaykʻ) | նշանեցան (nšanecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | նշանիցիմ (nšanicʻim) | նշանիցիս (nšanicʻis) | նշանիցի (nšanicʻi) | նշանիցիմք (nšanicʻimkʻ) | նշանիցիք (nšanicʻikʻ) | նշանիցին (nšanicʻin) | |
| aorist | նշանեցայց (nšanecʻaycʻ) | նշանեսցիս (nšanescʻis) | նշանեսցի (nšanescʻi) | նշանեսցուք (nšanescʻukʻ) | նշանեսջիք (nšanesǰikʻ) | նշանեսցին (nšanescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | նշանեա՛ց (nšaneácʻ) | — | — | նշանեցարո՛ւք (nšanecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | նշանեսջի՛ր (nšanesǰír) | — | — | նշանեսջի՛ք (nšanesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ նշանիր (mí nšanir) | — | — | մի՛ նշանիք (mí nšanikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: նշանել (nšanel)
Further reading
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “նշանեմ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awgerean, Mkrtičʻ, Čēlalean, Grigor (1865) “նշանեմ”, in Aṙjeṙn baṙaran haykaznean lezui [Pocket Dictionary of the Armenian Language] (in Armenian), 2nd edition, Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “նշանեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.