նաւաստութիւն
Old Armenian
Noun
նաւաստութիւն • (nawastutʻiwn)
- profession of a sailor; seamanship
- steering of a ship; piloting; navigation
Declension
n-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | նաւաստութիւն (nawastutʻiwn) | նաւաստութիւնք (nawastutʻiwnkʻ) | |
genitive | նաւաստութեան (nawastutʻean) | նաւաստութեանց (nawastutʻeancʻ) | |
dative | նաւաստութեան (nawastutʻean) | նաւաստութեանց (nawastutʻeancʻ) | |
accusative | նաւաստութիւն (nawastutʻiwn) | նաւաստութիւնս (nawastutʻiwns) | |
ablative | նաւաստութենէ (nawastutʻenē) | նաւաստութեանց (nawastutʻeancʻ) | |
instrumental | նաւաստութեամբ (nawastutʻeamb) | նաւաստութեամբք (nawastutʻeambkʻ) | |
locative | նաւաստութեան (nawastutʻean) | նաւաստութիւնս (nawastutʻiwns) |
References
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “նաւաստութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.