յուսամ

Old Armenian

Etymology

From յոյս (yoys).

Verb

յուսամ • (yusam)  (aorist indicative յուսացայ)

  1. to hope, to expect
  2. to trust, to confide
    յուսալ ի Տէր/առ Աստուած ― yusal i Tēr/aṙ Astuac ― to trust in God
  3. to promise or flatter oneself

Conjugation

 The template Template:xcl-conj-ամ does not use the parameter(s): 
imp1trMP=yusa
Please see Module:checkparams for help with this warning.

mediopassive
infinitive յուսալ (yusal) participle յուսացեալ (yusacʻeal)
causative յուսացուցանեմ (yusacʻucʻanem) aorist stem յուսաց- (yusacʻ-)
person singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative ես դու նա մեք դուք նոքա
present յուսամ (yusam) յուսաս (yusas) յուսայ (yusay) յուսամք (yusamkʻ) յուսայք (yusaykʻ) յուսան (yusan)
imperfect յուսայի (yusayi) յուսայիր (yusayir) յուսայր (yusayr) յուսայաք (yusayakʻ) յուսայիք (yusayikʻ) յուսային (yusayin)
aorist յուսացայ (yusacʻay) յուսացար (yusacʻar) յուսացաւ (yusacʻaw) յուսացաք (yusacʻakʻ) յուսացայք (yusacʻaykʻ) յուսացան (yusacʻan)
subjunctive ես դու նա մեք դուք նոքա
present յուսայցիմ (yusaycʻim) յուսայցիս (yusaycʻis) յուսայցի (yusaycʻi) յուսայցիմք (yusaycʻimkʻ) յուսայցիք (yusaycʻikʻ) յուսայցին (yusaycʻin)
aorist յուսացայց (yusacʻaycʻ) յուսասցիս (yusascʻis) յուսասցի (yusascʻi) յուսասցուք (yusascʻukʻ) յուսասջիք (yusasǰikʻ) յուսասցին (yusascʻin)
imperatives — (դու) — — (դուք) —
imperative — յուսա՛ (yusá) — — յուսացարո՛ւք (yusacʻarúkʻ) —
cohortative — յուսասջի՛ր (yusasǰír) — — յուսասջի՛ք (yusasǰíkʻ) —
prohibitive — մի՛ յուսար (mí yusar) — — մի՛ յուսայք (mí yusaykʻ) —
note the active imperative

Descendants
  • Armenian: հուսալ (husal)

References
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “յուսամ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.