հպարտիմ
Old Armenian
Etymology
From հպարտ (hpart).
Conjugation
mediopassive
| infinitive | հպարտել, հպարտիլ* (hpartel, hpartil*) | participle | հպարտեցեալ, հպարտեալ (hpartecʻeal, hparteal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | հպարտեց- (hpartecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հպարտիմ (hpartim) | հպարտիս (hpartis) | հպարտի (hparti) | հպարտիմք (hpartimkʻ) | հպարտիք (hpartikʻ) | հպարտին (hpartin) | |
| imperfect | հպարտէի (hpartēi) | հպարտէիր (hpartēir) | հպարտէր, հպարտիւր (hpartēr, hpartiwr) | հպարտէաք (hpartēakʻ) | հպարտէիք (hpartēikʻ) | հպարտէին (hpartēin) | |
| aorist | հպարտեցայ (hpartecʻay) | հպարտեցար (hpartecʻar) | հպարտեցաւ (hpartecʻaw) | հպարտեցաք (hpartecʻakʻ) | հպարտեցայք (hpartecʻaykʻ) | հպարտեցան (hpartecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հպարտիցիմ (hparticʻim) | հպարտիցիս (hparticʻis) | հպարտիցի (hparticʻi) | հպարտիցիմք (hparticʻimkʻ) | հպարտիցիք (hparticʻikʻ) | հպարտիցին (hparticʻin) | |
| aorist | հպարտեցայց (hpartecʻaycʻ) | հպարտեսցիս (hpartescʻis) | հպարտեսցի (hpartescʻi) | հպարտեսցուք (hpartescʻukʻ) | հպարտեսջիք (hpartesǰikʻ) | հպարտեսցին (hpartescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | հպարտեա՛ց (hparteácʻ) | — | — | հպարտեցարո՛ւք (hpartecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | հպարտեսջի՛ր (hpartesǰír) | — | — | հպարտեսջի՛ք (hpartesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ հպարտիր (mí hpartir) | — | — | մի՛ հպարտիք (mí hpartikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||
References
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “հպարտիմ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.