հնարեմ
Old Armenian
Conjugation
active
infinitive | հնարել (hnarel) | participle | հնարեցեալ, հնարեալ (hnarec‘eal, hnareal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | հնարեց- (hnarec‘-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | հնարեմ (hnarem) | հնարես (hnares) | հնարէ (hnarē) | հնարեմք (hnaremk‘) | հնարէք (hnarēk‘) | հնարեն (hnaren) | |
imperfect | հնարէի, հնարեի* (hnarēi, hnarei*) | հնարէիր, հնարեիր* (hnarēir, hnareir*) | հնարէր (hnarēr) | հնարէաք, հնարեաք* (hnarēak‘, hnareak‘*) | հնարէիք, հնարեիք* (hnarēik‘, hnareik‘*) | հնարէին, հնարեին* (hnarēin, hnarein*) | |
aorist | հնարեցի (hnarec‘i) | հնարեցեր (hnarec‘er) | հնարեաց (hnareac‘) | հնարեցաք (hnarec‘ak‘) | հնարեցէք, հնարեցիք (hnarec‘ēk‘, hnarec‘ik‘) | հնարեցին (hnarec‘in) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | հնարիցեմ (hnaric‘em) | հնարիցես (hnaric‘es) | հնարիցէ (hnaric‘ē) | հնարիցեմք (hnaric‘emk‘) | հնարիցէք (hnaric‘ēk‘) | հնարիցեն (hnaric‘en) | |
aorist | հնարեցից (hnarec‘ic‘) | հնարեսցես (hnaresc‘es) | հնարեսցէ (hnaresc‘ē) | հնարեսցուք (hnaresc‘uk‘) | հնարեսջիք (hnaresǰik‘) | հնարեսցեն (hnaresc‘en) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | հնարեա՛ (hnareá) | — | — | հնարեցէ՛ք (hnarec‘ḗk‘) | — | |
cohortative | — | հնարեսջի՛ր (hnaresǰír) | — | — | հնարեսջի՛ք (hnaresǰík‘) | — | |
prohibitive | — | մի՛ հնարեր (mí hnarer) | — | — | մի՛ հնարէք (mí hnarēk‘) | — | |
*rare |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.