կտակել
Armenian
Etymology
From կտակ (ktak, “will”).
Pronunciation
- (Eastern Armenian, standard) IPA(key): [kətɑkél]
- (Western Armenian, standard) IPA(key): [ɡədɑɡél]
Conjugation
plain -el conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | կտակել (ktakel) | imperfective converb | կտակում (ktakum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | — | simultaneous converb | կտակելիս (ktakelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | կտակել (ktakel) | ||||
| aorist stem | կտակ- (ktak-) | future converb I | կտակելու (ktakelu) | ||||
| resultative participle | կտակած (ktakac) | future converb II | կտակելիք (ktakelikʻ) | ||||
| subject participle | կտակող (ktakoġ) | connegative converb | կտակի (ktaki) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | կտակում եմ (ktakum em) | կտակում ես (ktakum es) | կտակում է (ktakum ē) | կտակում ենք (ktakum enkʻ) | կտակում եք (ktakum ekʻ) | կտակում են (ktakum en) | |
| past imperfective | կտակում էի (ktakum ēi) | կտակում էիր (ktakum ēir) | կտակում էր (ktakum ēr) | կտակում էինք (ktakum ēinkʻ) | կտակում էիք (ktakum ēikʻ) | կտակում էին (ktakum ēin) | |
| future | կտակելու եմ (ktakelu em) | կտակելու ես (ktakelu es) | կտակելու է (ktakelu ē) | կտակելու ենք (ktakelu enkʻ) | կտակելու եք (ktakelu ekʻ) | կտակելու են (ktakelu en) | |
| past future | կտակելու էի (ktakelu ēi) | կտակելու էիր (ktakelu ēir) | կտակելու էր (ktakelu ēr) | կտակելու էինք (ktakelu ēinkʻ) | կտակելու էիք (ktakelu ēikʻ) | կտակելու էին (ktakelu ēin) | |
| present perfect | կտակել եմ (ktakel em) | կտակել ես (ktakel es) | կտակել է (ktakel ē) | կտակել ենք (ktakel enkʻ) | կտակել եք (ktakel ekʻ) | կտակել են (ktakel en) | |
| pluperfect | կտակել էի (ktakel ēi) | կտակել էիր (ktakel ēir) | կտակել էր (ktakel ēr) | կտակել էինք (ktakel ēinkʻ) | կտակել էիք (ktakel ēikʻ) | կտակել էին (ktakel ēin) | |
| aorist (past perfective) | կտակեցի, կտակի* (ktakecʻi, ktaki*) | կտակեցիր, կտակիր* (ktakecʻir, ktakir*) | կտակեց (ktakecʻ) | կտակեցինք, կտակինք* (ktakecʻinkʻ, ktakinkʻ*) | կտակեցիք, կտակիք* (ktakecʻikʻ, ktakikʻ*) | կտակեցին, կտակին* (ktakecʻin, ktakin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | կտակեմ (ktakem) | կտակես (ktakes) | կտակի (ktaki) | կտակենք (ktakenkʻ) | կտակեք (ktakekʻ) | կտակեն (ktaken) | |
| past | կտակեի (ktakei) | կտակեիր (ktakeir) | կտակեր (ktaker) | կտակեինք (ktakeinkʻ) | կտակեիք (ktakeikʻ) | կտակեին (ktakein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կկտակեմ (kktakem) | կկտակես (kktakes) | կկտակի (kktaki) | կկտակենք (kktakenkʻ) | կկտակեք (kktakekʻ) | կկտակեն (kktaken) | |
| past | կկտակեի (kktakei) | կկտակեիր (kktakeir) | կկտակեր (kktaker) | կկտակեինք (kktakeinkʻ) | կկտակեիք (kktakeikʻ) | կկտակեին (kktakein) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | կտակի՛ր, կտակի՛* (ktakír, ktakí*) | — | — | կտակե՛ք, կտակեցե՛ք** (ktakékʻ, ktakecʻékʻ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
plain -el negative conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | չկտակել (čʻktakel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| resultative participle | չկտակած (čʻktakac) | ||||||
| subject participle | չկտակող (čʻktakoġ) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ կտակում (čʻem ktakum) | չես կտակում (čʻes ktakum) | չի կտակում (čʻi ktakum) | չենք կտակում (čʻenkʻ ktakum) | չեք կտակում (čʻekʻ ktakum) | չեն կտակում (čʻen ktakum) | |
| past imperfective | չէի կտակում (čʻēi ktakum) | չէիր կտակում (čʻēir ktakum) | չէր կտակում (čʻēr ktakum) | չէինք կտակում (čʻēinkʻ ktakum) | չէիք կտակում (čʻēikʻ ktakum) | չէին կտակում (čʻēin ktakum) | |
| future | չեմ կտակելու (čʻem ktakelu) | չես կտակելու (čʻes ktakelu) | չի կտակելու (čʻi ktakelu) | չենք կտակելու (čʻenkʻ ktakelu) | չեք կտակելու (čʻekʻ ktakelu) | չեն կտակելու (čʻen ktakelu) | |
| past future | չէի կտակելու (čʻēi ktakelu) | չէիր կտակելու (čʻēir ktakelu) | չէր կտակելու (čʻēr ktakelu) | չէինք կտակելու (čʻēinkʻ ktakelu) | չէիք կտակելու (čʻēikʻ ktakelu) | չէին կտակելու (čʻēin ktakelu) | |
| present perfect | չեմ կտակել (čʻem ktakel) | չես կտակել (čʻes ktakel) | չի կտակել (čʻi ktakel) | չենք կտակել (čʻenkʻ ktakel) | չեք կտակել (čʻekʻ ktakel) | չեն կտակել (čʻen ktakel) | |
| pluperfect | չէի կտակել (čʻēi ktakel) | չէիր կտակել (čʻēir ktakel) | չէր կտակել (čʻēr ktakel) | չէինք կտակել (čʻēinkʻ ktakel) | չէիք կտակել (čʻēikʻ ktakel) | չէին կտակել (čʻēin ktakel) | |
| aorist (past perfective) | չկտակեցի, չկտակի* (čʻktakecʻi, čʻktaki*) | չկտակեցիր, չկտակիր* (čʻktakecʻir, čʻktakir*) | չկտակեց (čʻktakecʻ) | չկտակեցինք, չկտակինք* (čʻktakecʻinkʻ, čʻktakinkʻ*) | չկտակեցիք, չկտակիք* (čʻktakecʻikʻ, čʻktakikʻ*) | չկտակեցին, չկտակին* (čʻktakecʻin, čʻktakin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չկտակեմ (čʻktakem) | չկտակես (čʻktakes) | չկտակի (čʻktaki) | չկտակենք (čʻktakenkʻ) | չկտակեք (čʻktakekʻ) | չկտակեն (čʻktaken) | |
| past | չկտակեի (čʻktakei) | չկտակեիր (čʻktakeir) | չկտակեր (čʻktaker) | չկտակեինք (čʻktakeinkʻ) | չկտակեիք (čʻktakeikʻ) | չկտակեին (čʻktakein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ կտակի (čʻem ktaki) | չես կտակի (čʻes ktaki) | չի կտակի (čʻi ktaki) | չենք կտակի (čʻenkʻ ktaki) | չեք կտակի (čʻekʻ ktaki) | չեն կտակի (čʻen ktaki) | |
| past | չէի կտակի (čʻēi ktaki) | չէիր կտակի (čʻēir ktaki) | չէր կտակի (čʻēr ktaki) | չէինք կտակի (čʻēinkʻ ktaki) | չէիք կտակի (čʻēikʻ ktaki) | չէին կտակի (čʻēin ktaki) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ կտակիր, մի՛ կտակի* (mí ktakir, mí ktaki*) | — | — | մի՛ կտակեք, մի՛ կտակեցեք** (mí ktakekʻ, mí ktakecʻekʻ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | կտակել (ktakel) | |||
| dative | կտակելու (ktakelu) | |||
| ablative | կտակելուց (ktakelucʻ) | |||
| instrumental | կտակելով (ktakelov) | |||
| locative | կտակելում (ktakelum) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | կտակելը/կտակելն (ktakelə/ktakeln) | |||
| dative | կտակելուն (ktakelun) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | կտակելս (ktakels) | |||
| dative | կտակելուս (ktakelus) | |||
| ablative | կտակելուցս (ktakelucʻs) | |||
| instrumental | կտակելովս (ktakelovs) | |||
| locative | կտակելումս (ktakelums) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | կտակելդ (ktakeld) | |||
| dative | կտակելուդ (ktakelud) | |||
| ablative | կտակելուցդ (ktakelucʻd) | |||
| instrumental | կտակելովդ (ktakelovd) | |||
| locative | կտակելումդ (ktakelumd) | |||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.