կուսութիւն

Old Armenian

Etymology

կոյս (koys) + -ութիւն (-utʻiwn)

Noun

կուսութիւն • (kusutʻiwn)

  1. virginity
    • 5th century, with changes and additions in later centuries, Baroyaxōs [Physiologus] Earliest recension (TR).19.10–11:[1]
      Նոյնպէս եւ Տէր մեր կենարարն յարեաւ ի մեռելոց, եւ հոտ անոյշից բուրեաց մեզ՝ «հեռաւորաց եւ մերձաւորաց», եւ արար խաղաղութիւն յերկինս եւ յերկրի․ որպէս եւ առաքեալ ասէ, բազմածաղիկ իմանալի իմաստութիւն Տեառն մերոյ Յիսուսի Քրիստոսի, ողորմութիւն, կուսութիւն, հաւատք, խաղաղութիւն, միաբանութիւն եւ երկայնմտութիւն։
      Noynpēs ew Tēr mer kenararn yareaw i meṙelocʻ, ew hot anoyšicʻ bureacʻ mez, “heṙaworacʻ ew merjaworacʻ”, ew arar xałałutʻiwn yerkins ew yerkri; orpēs ew aṙakʻeal asē, bazmacałik imanali imastutʻiwn Teaṙn meroy Yisusi Kʻristosi, ołormutʻiwn, kusutʻiwn, hawatkʻ, xałałutʻiwn, miabanutʻiwn ew erkaynmtutʻiwn.
      • Translation by Gohar Muradyan
        Likewise our Lord the Saviour arose from the dead, and exhaled aromatic odours for us "who were far off and who were near" and caused peace in heaven [and] on the earth, as the Apostle says, "the manifold intelligible wisdom of our Lord Jesus Christ," mercy, virginity, faithfulness, peace, unanimity and [patience].

Declension

Descendants

  • Armenian: կուսություն (kusutʻyun)

References

  1. Muradyan, Gohar (2005) Physiologus: The Greek and Armenian Versions with a Study of Translation Technique (Hebrew University Armenian Studies; 6), Leuven – Paris – Dudley: Peeters, pages 61, 119, 153

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.