խրամատութիւն

Old Armenian

Etymology

From խրամատ (xramat) +‎ -ութիւն (-utʻiwn).

Noun

խրամատութիւն • (xramatutʻiwn)

  1. breach
  2. crack, crevice
  3. rupture
  4. division, party

Declension
n-type
singular plural
nominative խրամատութիւն (xramatutʻiwn) խրամատութիւնք (xramatutʻiwnkʻ)
genitive խրամատութեան (xramatutʻean) խրամատութեանց (xramatutʻeancʻ)
dative խրամատութեան (xramatutʻean) խրամատութեանց (xramatutʻeancʻ)
accusative խրամատութիւն (xramatutʻiwn) խրամատութիւնս (xramatutʻiwns)
ablative խրամատութենէ (xramatutʻenē) խրամատութեանց (xramatutʻeancʻ)
instrumental խրամատութեամբ (xramatutʻeamb) խրամատութեամբք (xramatutʻeambkʻ)
locative խրամատութեան (xramatutʻean) խրամատութիւնս (xramatutʻiwns)

References
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “խրամատութիւն”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.