խթեմ
Old Armenian
Etymology
From խիթ (xitʻ).
Verb
խթեմ • (xtʻem) (aorist indicative խթեցի)
- to bite
- to goad, to push, to shove, to spur, to incite, to drive, to spur on, to urge on
- կաշառ խթել ― kašaṙ xtʻel ― to bribe, to corrupt, to buy over
Conjugation
active
| infinitive | խթել (xtʻel) | participle | խթեցեալ, խթեալ (xtʻecʻeal, xtʻeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | խթեց- (xtʻecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | խթեմ (xtʻem) | խթես (xtʻes) | խթէ (xtʻē) | խթեմք (xtʻemkʻ) | խթէք (xtʻēkʻ) | խթեն (xtʻen) | |
| imperfect | խթէի, խթեի* (xtʻēi, xtʻei*) | խթէիր, խթեիր* (xtʻēir, xtʻeir*) | խթէր (xtʻēr) | խթէաք, խթեաք* (xtʻēakʻ, xtʻeakʻ*) | խթէիք, խթեիք* (xtʻēikʻ, xtʻeikʻ*) | խթէին, խթեին* (xtʻēin, xtʻein*) | |
| aorist | խթեցի (xtʻecʻi) | խթեցեր (xtʻecʻer) | խթեաց (xtʻeacʻ) | խթեցաք (xtʻecʻakʻ) | խթեցէք, խթեցիք (xtʻecʻēkʻ, xtʻecʻikʻ) | խթեցին (xtʻecʻin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | խթիցեմ (xtʻicʻem) | խթիցես (xtʻicʻes) | խթիցէ (xtʻicʻē) | խթիցեմք (xtʻicʻemkʻ) | խթիցէք (xtʻicʻēkʻ) | խթիցեն (xtʻicʻen) | |
| aorist | խթեցից (xtʻecʻicʻ) | խթեսցես (xtʻescʻes) | խթեսցէ (xtʻescʻē) | խթեսցուք (xtʻescʻukʻ) | խթեսջիք (xtʻesǰikʻ) | խթեսցեն (xtʻescʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | խթեա՛ (xtʻeá) | — | — | խթեցէ՛ք (xtʻecʻḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | խթեսջի՛ր (xtʻesǰír) | — | — | խթեսջի՛ք (xtʻesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ խթեր (mí xtʻer) | — | — | մի՛ խթէք (mí xtʻēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | խթել, խթիլ* (xtʻel, xtʻil*) | participle | խթեցեալ, խթեալ (xtʻecʻeal, xtʻeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | խթեց- (xtʻecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | խթիմ (xtʻim) | խթիս (xtʻis) | խթի (xtʻi) | խթիմք (xtʻimkʻ) | խթիք (xtʻikʻ) | խթին (xtʻin) | |
| imperfect | խթէի (xtʻēi) | խթէիր (xtʻēir) | խթէր, խթիւր (xtʻēr, xtʻiwr) | խթէաք (xtʻēakʻ) | խթէիք (xtʻēikʻ) | խթէին (xtʻēin) | |
| aorist | խթեցայ (xtʻecʻay) | խթեցար (xtʻecʻar) | խթեցաւ (xtʻecʻaw) | խթեցաք (xtʻecʻakʻ) | խթեցայք (xtʻecʻaykʻ) | խթեցան (xtʻecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | խթիցիմ (xtʻicʻim) | խթիցիս (xtʻicʻis) | խթիցի (xtʻicʻi) | խթիցիմք (xtʻicʻimkʻ) | խթիցիք (xtʻicʻikʻ) | խթիցին (xtʻicʻin) | |
| aorist | խթեցայց (xtʻecʻaycʻ) | խթեսցիս (xtʻescʻis) | խթեսցի (xtʻescʻi) | խթեսցուք (xtʻescʻukʻ) | խթեսջիք (xtʻesǰikʻ) | խթեսցին (xtʻescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | խթեա՛ց (xtʻeácʻ) | — | — | խթեցարո՛ւք (xtʻecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | խթեսջի՛ր (xtʻesǰír) | — | — | խթեսջի՛ք (xtʻesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ խթիր (mí xtʻir) | — | — | մի՛ խթիք (mí xtʻikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: խթել (xtʻel)
References
- Petrosean, Matatʻeay (1879) “խթեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.