աւգնեմ
Old Armenian
Conjugation
active
| infinitive | աւգնել (awgnel) | participle | աւգնեցեալ, աւգնեալ (awgnec‘eal, awgneal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | աւգնեց- (awgnec‘-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | աւգնեմ (awgnem) | աւգնես (awgnes) | աւգնէ (awgnē) | աւգնեմք (awgnemk‘) | աւգնէք (awgnēk‘) | աւգնեն (awgnen) | |
| imperfect | աւգնէի, աւգնեի* (awgnēi, awgnei*) | աւգնէիր, աւգնեիր* (awgnēir, awgneir*) | աւգնէր (awgnēr) | աւգնէաք, աւգնեաք* (awgnēak‘, awgneak‘*) | աւգնէիք, աւգնեիք* (awgnēik‘, awgneik‘*) | աւգնէին, աւգնեին* (awgnēin, awgnein*) | |
| aorist | աւգնեցի (awgnec‘i) | աւգնեցեր (awgnec‘er) | աւգնեաց (awgneac‘) | աւգնեցաք (awgnec‘ak‘) | աւգնեցէք, աւգնեցիք (awgnec‘ēk‘, awgnec‘ik‘) | աւգնեցին (awgnec‘in) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | աւգնիցեմ (awgnic‘em) | աւգնիցես (awgnic‘es) | աւգնիցէ (awgnic‘ē) | աւգնիցեմք (awgnic‘emk‘) | աւգնիցէք (awgnic‘ēk‘) | աւգնիցեն (awgnic‘en) | |
| aorist | աւգնեցից (awgnec‘ic‘) | աւգնեսցես (awgnesc‘es) | աւգնեսցէ (awgnesc‘ē) | աւգնեսցուք (awgnesc‘uk‘) | աւգնեսջիք (awgnesǰik‘) | աւգնեսցեն (awgnesc‘en) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | աւգնեա՛ (awgneá) | — | — | աւգնեցէ՛ք (awgnec‘ḗk‘) | — | |
| cohortative | — | աւգնեսջի՛ր (awgnesǰír) | — | — | աւգնեսջի՛ք (awgnesǰík‘) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ աւգներ (mí awgner) | — | — | մի՛ աւգնէք (mí awgnēk‘) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | աւգնել, աւգնիլ* (awgnel, awgnil*) | participle | աւգնեցեալ, աւգնեալ (awgnec‘eal, awgneal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | աւգնեց- (awgnec‘-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | աւգնիմ (awgnim) | աւգնիս (awgnis) | աւգնի (awgni) | աւգնիմք (awgnimk‘) | աւգնիք (awgnik‘) | աւգնին (awgnin) | |
| imperfect | աւգնէի (awgnēi) | աւգնէիր (awgnēir) | աւգնէր, աւգնիւր (awgnēr, awgniwr) | աւգնէաք (awgnēak‘) | աւգնէիք (awgnēik‘) | աւգնէին (awgnēin) | |
| aorist | աւգնեցայ (awgnec‘ay) | աւգնեցար (awgnec‘ar) | աւգնեցաւ (awgnec‘aw) | աւգնեցաք (awgnec‘ak‘) | աւգնեցայք (awgnec‘ayk‘) | աւգնեցան (awgnec‘an) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | աւգնիցիմ (awgnic‘im) | աւգնիցիս (awgnic‘is) | աւգնիցի (awgnic‘i) | աւգնիցիմք (awgnic‘imk‘) | աւգնիցիք (awgnic‘ik‘) | աւգնիցին (awgnic‘in) | |
| aorist | աւգնեցայց (awgnec‘ayc‘) | աւգնեսցիս (awgnesc‘is) | աւգնեսցի (awgnesc‘i) | աւգնեսցուք (awgnesc‘uk‘) | աւգնեսջիք (awgnesǰik‘) | աւգնեսցին (awgnesc‘in) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | աւգնեա՛ց (awgneác‘) | — | — | աւգնեցարո՛ւք (awgnec‘arúk‘) | — | |
| cohortative | — | աւգնեսջի՛ր (awgnesǰír) | — | — | աւգնեսջի՛ք (awgnesǰík‘) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ աւգնիր (mí awgnir) | — | — | մի՛ աւգնիք (mí awgnik‘) | — | |
| *post-classical | |||||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.