առոգանեմ
Old Armenian
Conjugation
active
| infinitive | առոգանել (aṙoganel) | participle | առոգեալ (aṙogeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | առոգ- (aṙog-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | առոգանեմ (aṙoganem) | առոգանես (aṙoganes) | առոգանէ (aṙoganē) | առոգանեմք (aṙoganemkʻ) | առոգանէք (aṙoganēkʻ) | առոգանեն (aṙoganen) | |
| imperfect | առոգանէի, առոգանեի* (aṙoganēi, aṙoganei*) | առոգանէիր, առոգանեիր* (aṙoganēir, aṙoganeir*) | առոգանէր (aṙoganēr) | առոգանէաք, առոգանեաք* (aṙoganēakʻ, aṙoganeakʻ*) | առոգանէիք, առոգանեիք* (aṙoganēikʻ, aṙoganeikʻ*) | առոգանէին, առոգանեին* (aṙoganēin, aṙoganein*) | |
| aorist | առոգի (aṙogi) | առոգեր (aṙoger) | առոգ (aṙog) | առոգաք (aṙogakʻ) | առոգէք, առոգիք (aṙogēkʻ, aṙogikʻ) | առոգին (aṙogin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | առոգանիցեմ (aṙoganicʻem) | առոգանիցես (aṙoganicʻes) | առոգանիցէ (aṙoganicʻē) | առոգանիցեմք (aṙoganicʻemkʻ) | առոգանիցէք (aṙoganicʻēkʻ) | առոգանիցեն (aṙoganicʻen) | |
| aorist | առոգից (aṙogicʻ) | առոգցես (aṙogcʻes) | առոգցէ (aṙogcʻē) | առոգցուք (aṙogcʻukʻ) | առոգջիք (aṙogǰikʻ) | առոգցեն (aṙogcʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | առոգ (aṙog) | — | — | առոգէ՛ք (aṙogḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | առոգջի՛ր (aṙogǰír) | — | — | առոգջի՛ք (aṙogǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ առոգաներ (mí aṙoganer) | — | — | մի՛ առոգանէք (mí aṙoganēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | առոգանել, առոգանիլ* (aṙoganel, aṙoganil*) | participle | առոգեալ (aṙogeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | առոգ- (aṙog-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | առոգանիմ (aṙoganim) | առոգանիս (aṙoganis) | առոգանի (aṙogani) | առոգանիմք (aṙoganimkʻ) | առոգանիք (aṙoganikʻ) | առոգանին (aṙoganin) | |
| imperfect | առոգանէի (aṙoganēi) | առոգանէիր (aṙoganēir) | առոգանէր, առոգանիւր (aṙoganēr, aṙoganiwr) | առոգանէաք (aṙoganēakʻ) | առոգանէիք (aṙoganēikʻ) | առոգանէին (aṙoganēin) | |
| aorist | առոգայ (aṙogay) | առոգար (aṙogar) | առոգաւ (aṙogaw) | առոգաք (aṙogakʻ) | առոգայք (aṙogaykʻ) | առոգան (aṙogan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | առոգանիցիմ (aṙoganicʻim) | առոգանիցիս (aṙoganicʻis) | առոգանիցի (aṙoganicʻi) | առոգանիցիմք (aṙoganicʻimkʻ) | առոգանիցիք (aṙoganicʻikʻ) | առոգանիցին (aṙoganicʻin) | |
| aorist | առոգայց (aṙogaycʻ) | առոգցիս (aṙogcʻis) | առոգցի (aṙogcʻi) | առոգցուք (aṙogcʻukʻ) | առոգջիք (aṙogǰikʻ) | առոգցին (aṙogcʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | առոգի՛ր (aṙogír) | — | — | առոգարո՛ւք (aṙogarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | առոգջի՛ր (aṙogǰír) | — | — | առոգջի՛ք (aṙogǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ առոգանիր (mí aṙoganir) | — | — | մի՛ առոգանիք (mí aṙoganikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: առոգանել (aṙoganel)
Conjugation
active
| infinitive | առոգանել (aṙoganel) | participle | առոգեալ (aṙogeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | առոգ- (aṙog-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | առոգանեմ (aṙoganem) | առոգանես (aṙoganes) | առոգանէ (aṙoganē) | առոգանեմք (aṙoganemkʻ) | առոգանէք (aṙoganēkʻ) | առոգանեն (aṙoganen) | |
| imperfect | առոգանէի, առոգանեի* (aṙoganēi, aṙoganei*) | առոգանէիր, առոգանեիր* (aṙoganēir, aṙoganeir*) | առոգանէր (aṙoganēr) | առոգանէաք, առոգանեաք* (aṙoganēakʻ, aṙoganeakʻ*) | առոգանէիք, առոգանեիք* (aṙoganēikʻ, aṙoganeikʻ*) | առոգանէին, առոգանեին* (aṙoganēin, aṙoganein*) | |
| aorist | առոգի (aṙogi) | առոգեր (aṙoger) | առոգ (aṙog) | առոգաք (aṙogakʻ) | առոգէք, առոգիք (aṙogēkʻ, aṙogikʻ) | առոգին (aṙogin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | առոգանիցեմ (aṙoganicʻem) | առոգանիցես (aṙoganicʻes) | առոգանիցէ (aṙoganicʻē) | առոգանիցեմք (aṙoganicʻemkʻ) | առոգանիցէք (aṙoganicʻēkʻ) | առոգանիցեն (aṙoganicʻen) | |
| aorist | առոգից (aṙogicʻ) | առոգցես (aṙogcʻes) | առոգցէ (aṙogcʻē) | առոգցուք (aṙogcʻukʻ) | առոգջիք (aṙogǰikʻ) | առոգցեն (aṙogcʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | առոգ (aṙog) | — | — | առոգէ՛ք (aṙogḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | առոգջի՛ր (aṙogǰír) | — | — | առոգջի՛ք (aṙogǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ առոգաներ (mí aṙoganer) | — | — | մի՛ առոգանէք (mí aṙoganēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | առոգանել, առոգանիլ* (aṙoganel, aṙoganil*) | participle | առոգեալ (aṙogeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | առոգ- (aṙog-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | առոգանիմ (aṙoganim) | առոգանիս (aṙoganis) | առոգանի (aṙogani) | առոգանիմք (aṙoganimkʻ) | առոգանիք (aṙoganikʻ) | առոգանին (aṙoganin) | |
| imperfect | առոգանէի (aṙoganēi) | առոգանէիր (aṙoganēir) | առոգանէր, առոգանիւր (aṙoganēr, aṙoganiwr) | առոգանէաք (aṙoganēakʻ) | առոգանէիք (aṙoganēikʻ) | առոգանէին (aṙoganēin) | |
| aorist | առոգայ (aṙogay) | առոգար (aṙogar) | առոգաւ (aṙogaw) | առոգաք (aṙogakʻ) | առոգայք (aṙogaykʻ) | առոգան (aṙogan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | առոգանիցիմ (aṙoganicʻim) | առոգանիցիս (aṙoganicʻis) | առոգանիցի (aṙoganicʻi) | առոգանիցիմք (aṙoganicʻimkʻ) | առոգանիցիք (aṙoganicʻikʻ) | առոգանիցին (aṙoganicʻin) | |
| aorist | առոգայց (aṙogaycʻ) | առոգցիս (aṙogcʻis) | առոգցի (aṙogcʻi) | առոգցուք (aṙogcʻukʻ) | առոգջիք (aṙogǰikʻ) | առոգցին (aṙogcʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | առոգի՛ր (aṙogír) | — | — | առոգարո՛ւք (aṙogarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | առոգջի՛ր (aṙogǰír) | — | — | առոգջի՛ք (aṙogǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ առոգանիր (mí aṙoganir) | — | — | մի՛ առոգանիք (mí aṙoganikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: առոգանել (aṙoganel)
References
- Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “առոգանեմ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.