ամանեմ
Old Armenian
Conjugation
active
infinitive | ամանել (amanel) | participle | ամանեցեալ, ամանեալ (amanec‘eal, amaneal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | ամանեց- (amanec‘-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | ամանեմ (amanem) | ամանես (amanes) | ամանէ (amanē) | ամանեմք (amanemk‘) | ամանէք (amanēk‘) | ամանեն (amanen) | |
imperfect | ամանէի, ամանեի* (amanēi, amanei*) | ամանէիր, ամանեիր* (amanēir, amaneir*) | ամանէր (amanēr) | ամանէաք, ամանեաք* (amanēak‘, amaneak‘*) | ամանէիք, ամանեիք* (amanēik‘, amaneik‘*) | ամանէին, ամանեին* (amanēin, amanein*) | |
aorist | ամանեցի (amanec‘i) | ամանեցեր (amanec‘er) | ամանեաց (amaneac‘) | ամանեցաք (amanec‘ak‘) | ամանեցէք, ամանեցիք (amanec‘ēk‘, amanec‘ik‘) | ամանեցին (amanec‘in) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | ամանիցեմ (amanic‘em) | ամանիցես (amanic‘es) | ամանիցէ (amanic‘ē) | ամանիցեմք (amanic‘emk‘) | ամանիցէք (amanic‘ēk‘) | ամանիցեն (amanic‘en) | |
aorist | ամանեցից (amanec‘ic‘) | ամանեսցես (amanesc‘es) | ամանեսցէ (amanesc‘ē) | ամանեսցուք (amanesc‘uk‘) | ամանեսջիք (amanesǰik‘) | ամանեսցեն (amanesc‘en) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | ամանեա՛ (amaneá) | — | — | ամանեցէ՛ք (amanec‘ḗk‘) | — | |
cohortative | — | ամանեսջի՛ր (amanesǰír) | — | — | ամանեսջի՛ք (amanesǰík‘) | — | |
prohibitive | — | մի՛ ամաներ (mí amaner) | — | — | մի՛ ամանէք (mí amanēk‘) | — | |
*rare |
mediopassive
infinitive | ամանել, ամանիլ* (amanel, amanil*) | participle | ամանեցեալ, ամանեալ (amanec‘eal, amaneal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | ամանեց- (amanec‘-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | ամանիմ (amanim) | ամանիս (amanis) | ամանի (amani) | ամանիմք (amanimk‘) | ամանիք (amanik‘) | ամանին (amanin) | |
imperfect | ամանէի (amanēi) | ամանէիր (amanēir) | ամանէր, ամանիւր (amanēr, amaniwr) | ամանէաք (amanēak‘) | ամանէիք (amanēik‘) | ամանէին (amanēin) | |
aorist | ամանեցայ (amanec‘ay) | ամանեցար (amanec‘ar) | ամանեցաւ (amanec‘aw) | ամանեցաք (amanec‘ak‘) | ամանեցայք (amanec‘ayk‘) | ամանեցան (amanec‘an) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | ամանիցիմ (amanic‘im) | ամանիցիս (amanic‘is) | ամանիցի (amanic‘i) | ամանիցիմք (amanic‘imk‘) | ամանիցիք (amanic‘ik‘) | ամանիցին (amanic‘in) | |
aorist | ամանեցայց (amanec‘ayc‘) | ամանեսցիս (amanesc‘is) | ամանեսցի (amanesc‘i) | ամանեսցուք (amanesc‘uk‘) | ամանեսջիք (amanesǰik‘) | ամանեսցին (amanesc‘in) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | ամանեա՛ց (amaneác‘) | — | — | ամանեցարո՛ւք (amanec‘arúk‘) | — | |
cohortative | — | ամանեսջի՛ր (amanesǰír) | — | — | ամանեսջի՛ք (amanesǰík‘) | — | |
prohibitive | — | մի՛ ամանիր (mí amanir) | — | — | մի՛ ամանիք (mí amanik‘) | — | |
*post-classical |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.