өйрәнеү

From Proto-Turkic *ögren- (“to get accustomed to; to learn”).

Cognate with Kazakh үйрену (üirenu), Kyrgyz үйрөнүү (üyrönüü), Uzbek oʻrganmoq, Uyghur ئۆگەنمەك‎ (ögenmek), Turkmen öwrenmek, Turkish öğrenmek, Azerbaijani öyrənmək, Khakas ӱгренерге (ügrenerge), Tuvan өөренир (öörenir), Yakut үөрэн (üören), Chuvash вĕрен (vĕren, “to study, to learn”).

• IPA^(key): [ʏ̞j.ræn-], [ʏ̞.ræn-]

өйрәнеү • (öyrənew) (intransitive)

1. (takes a verb in infinitive or a noun in accusative or dative) to learn (to do something)

   Кубаға барыр алдынан испан телен өйрәнгән.

   Kubağa barır aldınan ispan telen öyrəngən.

   Before going to Cuba, (he/she) learned the Spanish language.

   Минең ҡыҙым һыйыр һауырға өйрәнмәне.

   Mineñ qıźım hıyır hawırğa öyrənməne.

   My daughter did not learn to milk a cow.

   Өйрәнергә бер ҡасан да һуң түгел.

   Öyrənergə ber qasan da huñ tügel.

   It's never late to learn (new things).

2. (takes a noun in accusative) to study

   Гәрәбә эсендә һаҡланып ҡалған бороңғо бөжәктәрҙе өйрәнеү.

   Gərəbə esendə haqlanıp qalğan boroñğo böjəktərźe öyrənew.

   To study ancient insects preserved within amber.

3. to get used to, get accustomed to

• өйрәнсек (öyrənsek, “apprentice”)