цепи
Macedonian
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *cěpiti.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈt͡sɛpi]
Verb
цепи • (cepi) third-singular present, impf (perfective нацепи)
Conjugation
Conjugation of цепи (imperfective, present in -и)
| l-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | цепел | — | adjectival participle | цепен | ||
| feminine | цепела | — | adverbial participle | цепејќи | ||
| neuter | цепело | — | verbal noun | цепење | ||
| plural | цепеле | — | perfect participle | цепено | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |||
| 1st singular | цепам | цепев | — | — | ||
| 2nd singular | цепиш | цепеше | — | цепи | ||
| 3rd singular | цепи | цепеше | — | — | ||
| 1st plural | цепиме | цепевме | — | — | ||
| 2nd plural | цепите | цепевте | — | цепете | ||
| 3rd plural | цепат | цепеа | — | — | ||
| Compound tenses | ||||||
| perfect | сум цепел | present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle | ||||
| има-perfect | имам цепено | present of има + perfect participle | ||||
| pluperfect | бев цепел | imperfect of сум + imperfect l-participle | ||||
| има-pluperfect | имав цепено | imperfect of има + perfect participle | ||||
| има-perfect reported | сум имал цепено | perfect of има + perfect participle | ||||
| future | ќе цепам | ќе + present | ||||
| има-future | ќе имам цепено | future of има + perfect participle | ||||
| future in the past | ќе цепев | ќе + imperfect | ||||
| има-future in the past | ќе имав цепено | future in the past of има + perfect participle | ||||
| future reported | ќе сум цепел | ќе + imperfect l-participle | ||||
| има-future reported | ќе сум имал цепено | future reported of има + perfect participle | ||||
| conditional | би цепел | би + imperfect l-participle | ||||
| има-conditional | би имал цепено | conditional of има + perfect participle | ||||
Russian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈt͡sɛpʲɪ]
Audio (file)
Noun
це́пи • (cépi) f inan or f inan pl
- inflection of цепь (cepʹ):
- genitive/dative/prepositional singular
- nominative/accusative plural
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.