оученикъ

Old Church Slavonic

Noun

оученикъ • (učenikŭ) m

  1. student
  2. disciple
    • from Vita Methodii, 1700500-1700600:
      показа же имъ ѥдиного отъ извѣстьнꙑихъ оученикъ своихъ, нарицѧемаго Горазда, глаголѧ: сь ѥсть вашеꙗ землѧ свободь моужь.
      pokaza že imŭ jedinogo otŭ izvěstĭnyixŭ učenikŭ svoixŭ, naricęemago Gorazda, glagolę: sĭ jestĭ vašeja zemlę svobodĭ mužĭ.
      He pointed out to them one of his trusted disciples named Gorazd, saying: He is a free countryman of yours.

Declension
Declension of оученикъ (o-stem)
singular dual plural
nominative оученикъ
učenikŭ		 оученика
učenika		 оученици
učenici
genitive оученика
učenika		 оученикоу
učeniku		 оученикъ
učenikŭ
dative оученикоу, оученикови
učeniku, učenikovi		 оученикома
učenikoma		 оученикомъ
učenikomŭ
accusative оученикъ, оученика
učenikŭ, učenika		 оученика
učenika		 оученикꙑ
učeniky
instrumental оученикомъ
učenikomŭ		 оученикома
učenikoma		 оученикꙑ
učeniky
locative оученицѣ
učenicě		 оученикоу
učeniku		 оученицѣхъ
učenicěxŭ
vocative оучениче
učeniče		 оученика
učenika		 оученици
učenici
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.