ишетеү

From Proto-Turkic *ẹĺit- (“to hear”).[1]

Cognate with Old Turkic 𐱁𐱅 (eşit-, “to hear, listen”); Kazakh есту (estu, “to hear”), Uzbek eshitmoq (“to hear”), Turkish işitmek (“to hear”), Khakas истерге (isterge, “to hear”), Yakut иһит (ihit, “to hear”), Chuvash илт (ilt, “to hear”).

ишетеү • (işetew)

1. to hear

   Өндәштем — ишетмәне.

   Öndəştem — işetməne.

   I said hello, (but s/he) didn't hear.

   Ауыҙы ни әйткәнде ҡолағы ишетмәй.

   Awıźı ni əytkənde qolağı işetməy.

   (One's) ears do not hear what (his/her) mouth utters.

   Яхъяның һүҙҙәрен ишетеп, Ғайса артынан эйәргән икәүҙең береһе Симон Петрҙың ҡустыһы Андрей ине. (John 1:40)

   Yaxʺyanıñ hüźźəren işetep, Ğaysa artınan eyərgən ikəwźeñ berehe Simon Petrźıñ qustıhı Andrey ine.

   One of the two who had heard John's words and followed Jesus, was Andrew, Simon Peter’s younger brother.