истопить
Russian
Pronunciation
- IPA(key): [ɪstɐˈpʲitʲ]
Verb
истопи́ть • (istopítʹ) pf (imperfective иста́пливать)
Conjugation
Conjugation of истопи́ть (class 4c perfective transitive)
perfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | истопи́ть istopítʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | — | истопи́вший istopívšij |
passive | — | исто́пленный istóplennyj |
adverbial | — | истопи́в istopív, истопи́вши istopívši |
present tense | future tense | |
1st singular (я) | — | истоплю́ istopljú |
2nd singular (ты) | — | исто́пишь istópišʹ |
3rd singular (он/она́/оно́) | — | исто́пит istópit |
1st plural (мы) | — | исто́пим istópim |
2nd plural (вы) | — | исто́пите istópite |
3rd plural (они́) | — | исто́пят istópjat |
imperative | singular | plural |
истопи́ istopí | истопи́те istopíte | |
past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
masculine (я/ты/он) | истопи́л istopíl | истопи́ли istopíli |
feminine (я/ты/она́) | истопи́ла istopíla | |
neuter (оно́) | истопи́ло istopílo |
Derived terms
- исто́пка (istópka)
- истопни́к (istopník), истопни́ца (istopníca)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.