вил

Chuvash

Etymology

From Bulgar وَل (vel, to die), ultimately from Proto-Turkic *öl-.

Verb

вил • (vil)

  1. to die

Further reading

  • вил”, in Электронлă сăмахсар (overall work in Russian and Chuvash), 1996.

Lezgi

Etymology

Akin to Khinalug пил (pil) and Udi пул (pul).

Noun

вил • (vil)

  1. eye

Declension

Inflection of вил (vil)
singular
plural
absolutive вил (vil) виляр (vilär)
ergative вилди (vildi) вилйри (viljri)
genitive вилдин (vildin) вилйрин (viljrin)
dative вилдиз (vildiz) вилйриз (viljriz)
adessive вилдив (vildiv) вилйрив (viljriv)
adelative вилдивай (vildivaj) вилйривай (viljrivaj)
addirective вилдивди (vildivdi) вилйривди (viljrivdi)
postessive вилдихъ (vildiq) вилйрихъ (viljriq)
postelative вилдихъай (vildiqaj) вилйрихъай (viljriqaj)
postdirective вилдихъди (vildiqdi) вилйрихъди (viljriqdi)
subessive вилдик (vildik) вилйрик (viljrik)
subelative вилдикай (vildikaj) вилйрикай (viljrikaj)
subdirective вилдикди (vildikdi) вилйрикди (viljrikdi)
inessive вилда (vilda) вилйра (viljra)
inelative вилдай (vildaj) вилйрай (viljraj)
superessive вилдал (vildal) вилйрал (viljral)
superelative вилдалай (vildalaj) вилйралай (viljralaj)
superdirective вилдалди (vildaldi) вилйралди (viljraldi)

Russian

Pronunciation

  • IPA(key): [vʲiɫ]

Verb

вил • (vil)

  1. masculine singular past indicative imperfective of вить (vitʹ)

Noun

вил • (vil) f inan pl

  1. genitive of ви́лы (víly)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.