χρηστότης

Ancient Greek

From χρηστός (khrēstós, “useful, serviceable”) +‎ -της (-tēs).

χρηστότης • (khrēstótēs) f (genitive χρηστότητος); third declension

Third declension of ἡ χρηστότης; τῆς χρηστότητος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ χρηστότης hē khrēstótēs	τὼ χρηστότητε tṑ khrēstótēte	αἱ χρηστότητες hai khrēstótētes
Genitive	τῆς χρηστότητος tês khrēstótētos	τοῖν χρηστοτήτοιν toîn khrēstotḗtoin	τῶν χρηστοτήτων tôn khrēstotḗtōn
Dative	τῇ χρηστότητῐ têi khrēstótēti	τοῖν χρηστοτήτοιν toîn khrēstotḗtoin	ταῖς χρηστότησῐ / χρηστότησῐν taîs khrēstótēsi(n)
Accusative	τὴν χρηστότητᾰ tḕn khrēstótēta	τὼ χρηστότητε tṑ khrēstótēte	τᾱ̀ς χρηστότητᾰς tā̀s khrēstótētas
Vocative	χρηστότης khrēstótēs	χρηστότητε khrēstótēte	χρηστότητες khrēstótētes
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster *-ts.

“χρηστότης”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“χρηστότης”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
χρηστότης in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
χρηστότης in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
G5544 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- goodness idem, page 367.
- honesty idem, page 404.
- integrity idem, page 448.
- probity idem, page 643.
- rectitude idem, page 684.
- respectability idem, page 703.
- uprightness idem, page 939.
- virtue idem, page 954.
- virtuousness idem, page 954.
- worthiness idem, page 990.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.