χημεία

Ancient Greek

Pronunciation

 

Noun

χημείᾱ • (khēmeíā) f (genitive χημείᾱς); first declension

  1. Alternative form of χυμείᾱ (khumeíā, art of alloying metals)

Declension

Greek

Etymology

From Late Latin chēmia, from Ancient Greek χυμεία (khumeía, art of alloying metals).

Noun

χημεία • (chimeía) f (uncountable)

  1. (sciences, chemistry) chemistry
    Coordinate terms: βιολογία (viología), φυσική (fysikí)
  2. (figurative) chemistry (mutual attraction between two people)

Declension

Derived terms

  • αναλυτική χημεία f (analytikí chimeía, analytical chemistry)
  • ανόργανη χημεία (anórgani chimeía, inorganic chemistry)
  • βιολογική χημεία (viologikí chimeía, biological chemistry)
  • βιοχημεία (viochimeía, biochemistry)
  • ηλεκτροχημεία (ilektrochimeía, electrochemistry)
  • οργανική χημεία (organikí chimeía, organic chemistry)
  • φυσικοχημεία (fysikochimeía, physical chemistry)
  • χημείο n (chimeío, chemistry laboratory)
  • χημειοθεραπεία f (chimeiotherapeía, chemotherapy)
  • χημική αντίδραση f (chimikí antídrasi, chemical reaction)
  • χημικός m or f (chimikós, chemist)
  • χημικοφυσικός (chimikofysikós, physical chemistry, adjective)
  • χημισμός m (chimismós, chemistry, metabolism)

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.