φωνητικός
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /pʰɔː.nɛː.ti.kós/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pʰo.ne̝.tiˈkos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ɸo.ni.tiˈkos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /fo.ni.tiˈkos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /fo.ni.tiˈkos/
Adjective
φωνητικός • (phōnētikós) m (feminine φωνητική, neuter φωνητικόν); first/second declension
Declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | φωνητῐκός phōnētikós |
φωνητῐκή phōnētikḗ |
φωνητῐκόν phōnētikón |
φωνητῐκώ phōnētikṓ |
φωνητῐκᾱ́ phōnētikā́ |
φωνητῐκώ phōnētikṓ |
φωνητῐκοί phōnētikoí |
φωνητῐκαί phōnētikaí |
φωνητῐκᾰ́ phōnētiká | |||||
| Genitive | φωνητῐκοῦ phōnētikoû |
φωνητῐκῆς phōnētikês |
φωνητῐκοῦ phōnētikoû |
φωνητῐκοῖν phōnētikoîn |
φωνητῐκαῖν phōnētikaîn |
φωνητῐκοῖν phōnētikoîn |
φωνητῐκῶν phōnētikôn |
φωνητῐκῶν phōnētikôn |
φωνητῐκῶν phōnētikôn | |||||
| Dative | φωνητῐκῷ phōnētikôi |
φωνητῐκῇ phōnētikêi |
φωνητῐκῷ phōnētikôi |
φωνητῐκοῖν phōnētikoîn |
φωνητῐκαῖν phōnētikaîn |
φωνητῐκοῖν phōnētikoîn |
φωνητῐκοῖς phōnētikoîs |
φωνητῐκαῖς phōnētikaîs |
φωνητῐκοῖς phōnētikoîs | |||||
| Accusative | φωνητῐκόν phōnētikón |
φωνητῐκήν phōnētikḗn |
φωνητῐκόν phōnētikón |
φωνητῐκώ phōnētikṓ |
φωνητῐκᾱ́ phōnētikā́ |
φωνητῐκώ phōnētikṓ |
φωνητῐκούς phōnētikoús |
φωνητῐκᾱ́ς phōnētikā́s |
φωνητῐκᾰ́ phōnētiká | |||||
| Vocative | φωνητῐκέ phōnētiké |
φωνητῐκή phōnētikḗ |
φωνητῐκόν phōnētikón |
φωνητῐκώ phōnētikṓ |
φωνητῐκᾱ́ phōnētikā́ |
φωνητῐκώ phōnētikṓ |
φωνητῐκοί phōnētikoí |
φωνητῐκαί phōnētikaí |
φωνητῐκᾰ́ phōnētiká | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| φωνητῐκῶς phōnētikôs |
φωνητῐκώτερος phōnētikṓteros |
φωνητῐκώτᾰτος phōnētikṓtatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Descendants
Descendants
- Greek: φωνητικός (fonitikós)
- → Asturian: fonético, fonética
- → Catalan: fonètic
- → Czech: fonetik
- → Danish: fonetik
- → Dutch: fonetiek
- → Indonesian: fonetik
- → French: phonétique
- → Galician: fonético, fonética
- → Georgian: ფონეტიკა (poneṭiḳa)
- → German: phonetisch
- → Italian: fonetico
- → Ingrian: fonetikka
- → Macedonian: фонетика (fonetika)
- → Norwegian Bokmål: fonetikk
- → Norwegian Nynorsk: fonetikk
- → Polish: fonetyka
- → Portuguese: fonético, fonética
- → Russian: фоне́тика (fonɛ́tika)
- → Kazakh: фонетика (fonetika)
- → Spanish: fonético, fonética
- → Swedish: fonetik
- → Volapük: fonetik
Further reading
- φωνητικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- “φωνητικός”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, 2011
- “φωνητικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
Greek
Etymology
From Ancient Greek φωνητικός (phōnētikós), from φωνητóς (phōnētós, “to be spoken”), from φωνέω (phōnéō, “to speak, produce a sound”) + -τικός (-tikós).[1][2]
Adjective
φωνητικός • (fonitikós) m (feminine φωνητική, neuter φωνητικό)
- vocal (pertaining to the voice or speech; uttered or modulated by the voice)
- φωνητικές χορδές, φωνητική μουσική
- fonitikés chordés, fonitikí mousikí
- vocal cords, vocal music
- phonetic
Declension
Declension of φωνητικός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | φωνητικός • | φωνητική • | φωνητικό • | φωνητικοί • | φωνητικές • | φωνητικά • |
| genitive | φωνητικού • | φωνητικής • | φωνητικού • | φωνητικών • | φωνητικών • | φωνητικών • |
| accusative | φωνητικό • | φωνητική • | φωνητικό • | φωνητικούς • | φωνητικές • | φωνητικά • |
| vocative | φωνητικέ • | φωνητική • | φωνητικό • | φωνητικοί • | φωνητικές • | φωνητικά • |
Derived terms
- φωνητική (fonitikí)
- φωνητικό αλφάβητο (fonitikó alfávito)
References
- Oxford English Dictionary, 1884–1928, and First Supplement, 1933.
- Douglas Harper (2001–2024) “phonetic”, in Online Etymology Dictionary.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.