φωνάρα

Greek

Etymology

φωνή (foní) +‎ -άρα (-ára).

Pronunciation
  • IPA(key): /foˈnaɾa/
  • Hyphenation: φω‧νά‧ρα

Noun

φωνάρα • (fonára) n (plural φωνάρες)

  1. (colloquial) Augmentative of φωνή (foní, “big / loud / great voice”)
  2. (colloquial) great singer (singer with exceptional ability)
    Έχω όλους τους δίσκους της, είναι φωνάρα!
    Écho ólous tous dískous tis, eínai fonára!
    I have all her records, she's some singer!

Declension
declension of φωνάρα
case     \     number singular plural
nominative φωνάρα • φωνάρες •
genitive φωνάρας • φωνάρων •
accusative φωνάρα • φωνάρες •
vocative φωνάρα • φωνάρες •

Antonyms
  • φωνίτσα f (fonítsa)
  • φωνούλα f (fonoúla)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.