φρεατιαῖος

Ancient Greek

Etymology

φρεᾱτῐ́ᾱ (phreātíā) +‎ -ῐος (-ios)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰre.aː.ti.âi̯.os/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰre.a.tiˈɛ.os/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸre.a.tiˈɛ.os/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fre.a.tiˈe.os/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fre.a.tiˈe.os/

Adjective

φρεᾱτῐαῖος • (phreātiaîos) m (feminine φρεᾱτῐαίᾱ, neuter φρεᾱτῐαῖον); first/second declension

belonging to a well or tank
Synonym: φρεᾱ́τῐος (phreā́tios)
- 500 BCE – 350 BCE, Hermippus, Collected Works 39:
  ὀνομάξει δὲ καὶ Ἕρμιππος ἐν Κέρκωψι φρεατιαῖον ὕδωρ οὕτως.
  onomáxei dè kaì Hérmippos en Kérkōpsi phreatiaîon húdōr hoútōs.
- 371 BCE – 287 BCE, Theophrastus, On the Causes of Plants 2.6.3
- 46 CE – 120 CE, Plutarch, Moralia 2.954c, (as opposed to ῥυτός (rhutós)):
  καὶ γὰρ τῶν ῥυτῶν ὑδάτων τὰ πετραῖα καὶ ὀρεινὰ ψυχρότατα καὶ τῶν φρεατιαίων τὰ κοιλότατα·
  kaì gàr tôn rhutôn hudátōn tà petraîa kaì oreinà psukhrótata kaì tôn phreatiaíōn tà koilótata;
- 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Meteorology 353b.26:^source
  ταῦτα δὲ πάντα χειρόκμητα, λέγω δ’ οἷον τὰ φρεατιαῖα καλούμενα· πάντων γὰρ ἀνωτέρω δεῖ τὴν πηγὴν εἶναι τῆς ῥύσεως.
  taûta dè pánta kheirókmēta, légō d’ hoîon tà phreatiaîa kaloúmena; pántōn gàr anōtérō deî tḕn pēgḕn eînai tês rhúseōs.

Declension

First and second declension of φρεᾱτῐαῖος; φρεᾱτῐαίᾱ; φρεᾱτῐαῖον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	φρεᾱτῐαῖος phreātiaîos	φρεᾱτῐαίᾱ phreātiaíā	φρεᾱτῐαῖον phreātiaîon	φρεᾱτῐαίω phreātiaíō	φρεᾱτῐαίᾱ phreātiaíā	φρεᾱτῐαίω phreātiaíō	φρεᾱτῐαῖοι phreātiaîoi	φρεᾱτῐαῖαι phreātiaîai	φρεᾱτῐαῖᾰ phreātiaîa
Genitive	φρεᾱτῐαίου phreātiaíou	φρεᾱτῐαίᾱς phreātiaíās	φρεᾱτῐαίου phreātiaíou	φρεᾱτῐαίοιν phreātiaíoin	φρεᾱτῐαίαιν phreātiaíain	φρεᾱτῐαίοιν phreātiaíoin	φρεᾱτῐαίων phreātiaíōn	φρεᾱτῐαίων phreātiaíōn	φρεᾱτῐαίων phreātiaíōn
Dative	φρεᾱτῐαίῳ phreātiaíōi	φρεᾱτῐαίᾳ phreātiaíāi	φρεᾱτῐαίῳ phreātiaíōi	φρεᾱτῐαίοιν phreātiaíoin	φρεᾱτῐαίαιν phreātiaíain	φρεᾱτῐαίοιν phreātiaíoin	φρεᾱτῐαίοις phreātiaíois	φρεᾱτῐαίαις phreātiaíais	φρεᾱτῐαίοις phreātiaíois
Accusative	φρεᾱτῐαῖον phreātiaîon	φρεᾱτῐαίᾱν phreātiaíān	φρεᾱτῐαῖον phreātiaîon	φρεᾱτῐαίω phreātiaíō	φρεᾱτῐαίᾱ phreātiaíā	φρεᾱτῐαίω phreātiaíō	φρεᾱτῐαίους phreātiaíous	φρεᾱτῐαίᾱς phreātiaíās	φρεᾱτῐαῖᾰ phreātiaîa
Vocative	φρεᾱτῐαῖε phreātiaîe	φρεᾱτῐαίᾱ phreātiaíā	φρεᾱτῐαῖον phreātiaîon	φρεᾱτῐαίω phreātiaíō	φρεᾱτῐαίᾱ phreātiaíā	φρεᾱτῐαίω phreātiaíō	φρεᾱτῐαῖοι phreātiaîoi	φρεᾱτῐαῖαι phreātiaîai	φρεᾱτῐαῖᾰ phreātiaîa
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	φρεᾱτῐαίως phreātiaíōs			φρεᾱτῐαιότερος phreātiaióteros			φρεᾱτῐαιότᾰτος phreātiaiótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.