φαφλατού

Greek

Etymology

From Byzantine Greek φαφλατίζω (phaphlatízō) (onomatopoeic).

Noun

φαφλατού • (faflatoú) f (plural φαφλατούδες, masculine φαφλατάς)

  1. blabbermouth, loudmouth
    Αν έχεις μυστικό, μην το λες της Ελένης. Είναι φαφλατού.
    An écheis mystikó, min to les tis Elénis. Eínai faflatoú.
    If you've got a secret, don't tell it to Eleni. She's a blabbermouth.
  2. chatterbox

Declension
declension of φαφλατού
case     \     number singular plural
nominative φαφλατού • φαφλατούδες •
genitive φαφλατούς • φαφλατούδων •
accusative φαφλατού • φαφλατούδες •
vocative φαφλατού • φαφλατούδες •
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.