τωθάζω

Ancient Greek

Etymology

Unexplained.

Pronunciation
 

Verb

τωθᾰ́ζω • (tōtházō)

  1. (active voice) to mock, jeer at, flout
    Synonyms: σκώπτω (skṓptō), χλευᾰ́ζω (khleuázō)
  2. (passive voice) to be mocked, derided

Inflection
   Present: τωθᾰ́ζω, τωθᾰ́ζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τωθᾰ́ζω τωθᾰ́ζεις τωθᾰ́ζει τωθᾰ́ζετον τωθᾰ́ζετον τωθᾰ́ζομεν τωθᾰ́ζετε τωθᾰ́ζουσῐ(ν)
subjunctive τωθᾰ́ζω τωθᾰ́ζῃς τωθᾰ́ζῃ τωθᾰ́ζητον τωθᾰ́ζητον τωθᾰ́ζωμεν τωθᾰ́ζητε τωθᾰ́ζωσῐ(ν)
optative τωθᾰ́ζοιμῐ τωθᾰ́ζοις τωθᾰ́ζοι τωθᾰ́ζοιτον τωθᾰζοίτην τωθᾰ́ζοιμεν τωθᾰ́ζοιτε τωθᾰ́ζοιεν
imperative   τώθᾰζε τωθᾰζέτω τωθᾰ́ζετον τωθᾰζέτων   τωθᾰ́ζετε τωθᾰζόντων
middle/
passive		 indicative τωθᾰ́ζομαι τωθᾰ́ζῃ,
τωθᾰ́ζει		 τωθᾰ́ζεται τωθᾰ́ζεσθον τωθᾰ́ζεσθον τωθᾰζόμεθᾰ τωθᾰ́ζεσθε τωθᾰ́ζονται
subjunctive τωθᾰ́ζωμαι τωθᾰ́ζῃ τωθᾰ́ζηται τωθᾰ́ζησθον τωθᾰ́ζησθον τωθᾰζώμεθᾰ τωθᾰ́ζησθε τωθᾰ́ζωνται
optative τωθᾰζοίμην τωθᾰ́ζοιο τωθᾰ́ζοιτο τωθᾰ́ζοισθον τωθᾰζοίσθην τωθᾰζοίμεθᾰ τωθᾰ́ζοισθε τωθᾰ́ζοιντο
imperative   τωθᾰ́ζου τωθᾰζέσθω τωθᾰ́ζεσθον τωθᾰζέσθων   τωθᾰ́ζεσθε τωθᾰζέσθων
active middle/passive
infinitive τωθᾰ́ζειν τωθᾰ́ζεσθαι
participle m τωθᾰ́ζων τωθᾰζόμενος
f τωθᾰ́ζουσᾰ τωθᾰζομένη
n τωθᾰ́ζον τωθᾰζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐτώθᾰζον, ἐτωθᾰζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτώθᾰζον ἐτώθᾰζες ἐτώθᾰζε(ν) ἐτωθᾰ́ζετον ἐτωθᾰζέτην ἐτωθᾰ́ζομεν ἐτωθᾰ́ζετε ἐτώθᾰζον
middle/
passive		 indicative ἐτωθᾰζόμην ἐτωθᾰ́ζου ἐτωθᾰ́ζετο ἐτωθᾰ́ζεσθον ἐτωθᾰζέσθην ἐτωθᾰζόμεθᾰ ἐτωθᾰ́ζεσθε ἐτωθᾰ́ζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐτώθᾰσᾰ, ἐτωθᾰσᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτώθᾰσᾰ ἐτώθᾰσᾰς ἐτώθᾰσε(ν) ἐτωθᾰ́σᾰτον ἐτωθᾰσᾰ́την ἐτωθᾰ́σᾰμεν ἐτωθᾰ́σᾰτε ἐτώθᾰσᾰν
subjunctive τωθᾰ́σω τωθᾰ́σῃς τωθᾰ́σῃ τωθᾰ́σητον τωθᾰ́σητον τωθᾰ́σωμεν τωθᾰ́σητε τωθᾰ́σωσῐ(ν)
optative τωθᾰ́σαιμῐ τωθᾰ́σειᾰς,
τωθᾰ́σαις		 τωθᾰ́σειε(ν),
τωθᾰ́σαι		 τωθᾰ́σαιτον τωθᾰσαίτην τωθᾰ́σαιμεν τωθᾰ́σαιτε τωθᾰ́σειᾰν,
τωθᾰ́σαιεν
imperative   τώθᾰσον τωθᾰσᾰ́τω τωθᾰ́σᾰτον τωθᾰσᾰ́των   τωθᾰ́σᾰτε τωθᾰσᾰ́ντων
middle indicative ἐτωθᾰσᾰ́μην ἐτωθᾰ́σω ἐτωθᾰ́σᾰτο ἐτωθᾰ́σᾰσθον ἐτωθᾰσᾰ́σθην ἐτωθᾰσᾰ́μεθᾰ ἐτωθᾰ́σᾰσθε ἐτωθᾰ́σᾰντο
subjunctive τωθᾰ́σωμαι τωθᾰ́σῃ τωθᾰ́σηται τωθᾰ́σησθον τωθᾰ́σησθον τωθᾰσώμεθᾰ τωθᾰ́σησθε τωθᾰ́σωνται
optative τωθᾰσαίμην τωθᾰ́σαιο τωθᾰ́σαιτο τωθᾰ́σαισθον τωθᾰσαίσθην τωθᾰσαίμεθᾰ τωθᾰ́σαισθε τωθᾰ́σαιντο
imperative   τώθᾰσαι τωθᾰσᾰ́σθω τωθᾰ́σᾰσθον τωθᾰσᾰ́σθων   τωθᾰ́σᾰσθε τωθᾰσᾰ́σθων
active middle
infinitive τωθᾰ́σαι τωθᾰ́σᾰσθαι
participle m τωθᾰ́σᾱς τωθᾰσᾰ́μενος
f τωθᾰ́σᾱσᾰ τωθᾰσᾰμένη
n τωθᾰ́σᾰν τωθᾰσᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms
  • ἐπῐτωθᾰ́ζω (epitōtházō)
  • τωθᾰσμός (tōthasmós)
  • τώθᾰσμᾰ (tṓthasma)
  • τωθᾰστής (tōthastḗs)
  • τωθᾰστῐκός (tōthastikós)

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.