τυχοδιώκτης

Greek

Noun

τυχοδιώκτης • (tychodióktis) m (plural τυχοδιώκτες, feminine τυχοδιώκτρια)

adventurer, chancer

Declension

declension of τυχοδιώκτης

case \ number	singular	plural
nominative	τυχοδιώκτης •	τυχοδιώκτες •
genitive	τυχοδιώκτη •	τυχοδιωκτών •
accusative	τυχοδιώκτη •	τυχοδιώκτες •
vocative	τυχοδιώκτη •	τυχοδιώκτες •

Further reading

τυχοδιώκτης - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.