τρέω

Ancient Greek

From Proto-Hellenic *tréhō, from Proto-Indo-European *tres-. Cognates include Latin terreō, Old Irish tarrach, and Sanskrit त्रसति (trasati). Compare τρέμω (trémō).

τρέω • (tréō)

This verb is not contracted, except when the contraction is into ει.

Present: τρέω, τρέομαι (Contracted only in -ει-)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τρέω	τρεῖς	τρεῖ	τρεῖτον	τρεῖτον	τρέομεν	τρεῖτε	τρέουσῐ(ν)
	subjunctive	τρέω	τρέῃς	τρέῃ	τρέητον	τρέητον	τρέωμεν	τρέητε	τρέωσῐ(ν)
	optative	τρέοιμῐ	τρέοις	τρέοι	τρέοιτον	τρεοίτην	τρέοιμεν	τρέοιτε	τρέοιεν
	imperative		τρεῖ	τρείτω	τρεῖτον	τρείτων		τρεῖτε	τρεόντων
middle/ passive	indicative	τρέομαι	τρέῃ, τρεῖ	τρεῖται	τρεῖσθον	τρεῖσθον	τρεόμεθᾰ	τρεῖσθε	τρέονται
	subjunctive	τρέωμαι	τρέῃ	τρέηται	τρέησθον	τρέησθον	τρεώμεθᾰ	τρέησθε	τρέωνται
	optative	τρεοίμην	τρέοιο	τρέοιτο	τρέοισθον	τρεοίσθην	τρεοίμεθᾰ	τρέοισθε	τρέοιντο
	imperative		τρέου	τρείσθω	τρεῖσθον	τρείσθων		τρεῖσθε	τρεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		τρεῖν				τρεῖσθαι
participle	m	τρέων				τρεόμενος
	f	τρέουσᾰ				τρεομένη
	n	τρέον				τρεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: τρέω, τρέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τρέω	τρέεις	τρέει	τρέετον	τρέετον	τρέομεν	τρέετε	τρέουσῐ(ν)
	subjunctive	τρέω	τρέῃς	τρέῃ	τρέητον	τρέητον	τρέωμεν	τρέητε	τρέωσῐ(ν)
	optative	τρέοιμῐ	τρέοις	τρέοι	τρέοιτον	τρεοίτην	τρέοιμεν	τρέοιτε	τρέοιεν
	imperative		τρέε	τρεέτω	τρέετον	τρεέτων		τρέετε	τρεόντων
middle/ passive	indicative	τρέομαι	τρέῃ, τρέει	τρέεται	τρέεσθον	τρέεσθον	τρεόμεθᾰ	τρέεσθε	τρέονται
	subjunctive	τρέωμαι	τρέῃ	τρέηται	τρέησθον	τρέησθον	τρεώμεθᾰ	τρέησθε	τρέωνται
	optative	τρεοίμην	τρέοιο	τρέοιτο	τρέοισθον	τρεοίσθην	τρεοίμεθᾰ	τρέοισθε	τρέοιντο
	imperative		τρέου	τρεέσθω	τρέεσθον	τρεέσθων		τρέεσθε	τρεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		τρέειν				τρέεσθαι
participle	m	τρέων				τρεόμενος
	f	τρέουσᾰ				τρεομένη
	n	τρέον				τρεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔτρεον, ἐτρεόμην (Contracted only in -ει-)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔτρεον	ἔτρεις	ἔτρει(ν)	ἐτρεῖτον	ἐτρείτην	ἐτρέομεν	ἐτρεῖτε	ἔτρεον
middle/ passive	indicative	ἐτρεόμην	ἐτρέου	ἐτρεῖτο	ἐτρεῖσθον	ἐτρείσθην	ἐτρεόμεθᾰ	ἐτρεῖσθε	ἐτρέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: τρέον, τρεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τρέον	τρέες	τρέε(ν)	τρέετον	τρεέτην	τρέομεν	τρέετε	τρέον
middle/ passive	indicative	τρεόμην	τρέου	τρέετο	τρέεσθον	τρεέσθην	τρεόμεθᾰ	τρέεσθε	τρέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: τρέσω, τρέσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	τρέσω	τρέσεις	τρέσει	τρέσετον	τρέσετον	τρέσομεν	τρέσετε	τρέσουσῐ(ν)
active	optative	τρέσοιμῐ	τρέσοις	τρέσοι	τρέσοιτον	τρεσοίτην	τρέσοιμεν	τρέσοιτε	τρέσοιεν
middle	indicative	τρέσομαι	τρέσῃ, τρέσει	τρέσεται	τρέσεσθον	τρέσεσθον	τρεσόμεθᾰ	τρέσεσθε	τρέσονται
middle	optative	τρεσοίμην	τρέσοιο	τρέσοιτο	τρέσοισθον	τρεσοίσθην	τρεσοίμεθᾰ	τρέσοισθε	τρέσοιντο
		active			middle
infinitive		τρέσειν			τρέσεσθαι
participle	m	τρέσων			τρεσόμενος
	f	τρέσουσᾰ			τρεσομένη
	n	τρέσον			τρεσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔτρεσᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔτρεσᾰ	ἔτρεσᾰς	ἔτρεσε(ν)	ἐτρέσᾰτον	ἐτρεσᾰ́την	ἐτρέσᾰμεν	ἐτρέσᾰτε	ἔτρεσᾰν
	subjunctive	τρέσω	τρέσῃς	τρέσῃ	τρέσητον	τρέσητον	τρέσωμεν	τρέσητε	τρέσωσῐ(ν)
	optative	τρέσαιμῐ	τρέσειᾰς, τρέσαις	τρέσειε(ν), τρέσαι	τρέσαιτον	τρεσαίτην	τρέσαιμεν	τρέσαιτε	τρέσειᾰν, τρέσαιεν
	imperative		τρέσον	τρεσᾰ́τω	τρέσᾰτον	τρεσᾰ́των		τρέσᾰτε	τρεσᾰ́ντων
		active
infinitive		τρέσαι
participle	m	τρέσᾱς
	f	τρέσᾱσᾰ
	n	τρέσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.