τετράκυκλος

Ancient Greek

Etymology

From τετρᾰ- (tetra-, four) +‎ κῠ́κλος (kúklos, “wheel”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /te.trá.ky.klos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /teˈtra.ky.klos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /teˈtra.cy.klos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /teˈtra.cy.klos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /teˈtra.ci.klos/

Adjective

τετρᾰ́κῠκλος • (tetrákuklos) m or f (neuter τετρᾰ́κῠκλον); second declension

four-wheeled

Declension

Second declension of τετρᾰ́κῠκλος; τετρᾰ́κῠκλον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	τετρᾰ́κῠκλος tetrákuklos	τετρᾰ́κῠκλον tetrákuklon	τετρᾰκῠ́κλω tetrakúklō	τετρᾰκῠ́κλω tetrakúklō	τετρᾰ́κῠκλοι tetrákukloi	τετρᾰ́κῠκλᾰ tetrákukla
Genitive	τετρᾰκῠ́κλου tetrakúklou	τετρᾰκῠ́κλου tetrakúklou	τετρᾰκῠ́κλοιν tetrakúkloin	τετρᾰκῠ́κλοιν tetrakúkloin	τετρᾰκῠ́κλων tetrakúklōn	τετρᾰκῠ́κλων tetrakúklōn
Dative	τετρᾰκῠ́κλῳ tetrakúklōi	τετρᾰκῠ́κλῳ tetrakúklōi	τετρᾰκῠ́κλοιν tetrakúkloin	τετρᾰκῠ́κλοιν tetrakúkloin	τετρᾰκῠ́κλοις tetrakúklois	τετρᾰκῠ́κλοις tetrakúklois
Accusative	τετρᾰ́κῠκλον tetrákuklon	τετρᾰ́κῠκλον tetrákuklon	τετρᾰκῠ́κλω tetrakúklō	τετρᾰκῠ́κλω tetrakúklō	τετρᾰκῠ́κλους tetrakúklous	τετρᾰ́κῠκλᾰ tetrákukla
Vocative	τετρᾰ́κῠκλε tetrákukle	τετρᾰ́κῠκλον tetrákuklon	τετρᾰκῠ́κλω tetrakúklō	τετρᾰκῠ́κλω tetrakúklō	τετρᾰ́κῠκλοι tetrákukloi	τετρᾰ́κῠκλᾰ tetrákukla
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	τετρᾰκῠ́κλως tetrakúklōs		τετρᾰκῠκλότερος tetrakuklóteros		τετρᾰκῠκλότᾰτος tetrakuklótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.