τεκμαίρομαι

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Hellenic *kʷekmə́řřomai, from *kʷékmər, from Proto-Indo-European *kʷéḱ-mr̥.

Pronunciation
 

Verb

τεκμαίρομαι • (tekmaíromai)

  1. to decree, appoint, ordain

Conjugation
   Present: τεκμαίρομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative τεκμαίρομαι τεκμαίρῃ,
τεκμαίρει		 τεκμαίρεται τεκμαίρεσθον τεκμαίρεσθον τεκμαιρόμεθᾰ τεκμαίρεσθε τεκμαίρονται
subjunctive τεκμαίρωμαι τεκμαίρῃ τεκμαίρηται τεκμαίρησθον τεκμαίρησθον τεκμαιρώμεθᾰ τεκμαίρησθε τεκμαίρωνται
optative τεκμαιροίμην τεκμαίροιο τεκμαίροιτο τεκμαίροισθον τεκμαιροίσθην τεκμαιροίμεθᾰ τεκμαίροισθε τεκμαίροιντο
imperative   τεκμαίρου τεκμαιρέσθω τεκμαίρεσθον τεκμαιρέσθων   τεκμαίρεσθε τεκμαιρέσθων
infinitive τεκμαίρεσθαι
participle m τεκμαιρόμενος
f τεκμαιρομένη
n τεκμαιρόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐτεκμαιρόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἐτεκμαιρόμην ἐτεκμαίρου ἐτεκμαίρετο ἐτεκμαίρεσθον ἐτεκμαιρέσθην ἐτεκμαιρόμεθᾰ ἐτεκμαίρεσθε ἐτεκμαίροντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: τεκμᾰρέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative τεκμᾰρέομαι τεκμᾰρέῃ,
τεκμᾰρέει		 τεκμᾰρέεται τεκμᾰρέεσθον τεκμᾰρέεσθον τεκμᾰρεόμεθᾰ τεκμᾰρέεσθε τεκμᾰρέονται
optative τεκμᾰρεοίμην τεκμᾰρέοιο τεκμᾰρέοιτο τεκμᾰρέοισθον τεκμᾰρεοίσθην τεκμᾰρεοίμεθᾰ τεκμᾰρέοισθε τεκμᾰρέοιντο
middle
infinitive τεκμᾰρέεσθαι
participle m τεκμᾰρεόμενος
f τεκμᾰρεομένη
n τεκμᾰρεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: τεκμᾰροῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative τεκμᾰροῦμαι τεκμᾰρῇ τεκμᾰρεῖται τεκμᾰρεῖσθον τεκμᾰρεῖσθον τεκμᾰρούμεθᾰ τεκμᾰρεῖσθε τεκμᾰροῦνται
optative τεκμᾰροίμην τεκμᾰροῖο τεκμᾰροῖτο τεκμᾰροῖσθον τεκμᾰροίσθην τεκμᾰροίμεθᾰ τεκμᾰροῖσθε τεκμᾰροῖντο
middle
infinitive τεκμᾰρεῖσθαι
participle m τεκμᾰρούμενος
f τεκμᾰρουμένη
n τεκμᾰρούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐτεκμηρᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἐτεκμηρᾰ́μην ἐτεκμήρω ἐτεκμήρᾰτο ἐτεκμήρᾰσθον ἐτεκμηρᾰ́σθην ἐτεκμηρᾰ́μεθᾰ ἐτεκμήρᾰσθε ἐτεκμήρᾰντο
subjunctive τεκμήρωμαι τεκμήρῃ τεκμήρηται τεκμήρησθον τεκμήρησθον τεκμηρώμεθᾰ τεκμήρησθε τεκμήρωνται
optative τεκμηραίμην τεκμήραιο τεκμήραιτο τεκμήραισθον τεκμηραίσθην τεκμηραίμεθᾰ τεκμήραισθε τεκμήραιντο
imperative   τέκμηραι τεκμηρᾰ́σθω τεκμήρᾰσθον τεκμηρᾰ́σθων   τεκμήρᾰσθε τεκμηρᾰ́σθων
middle
infinitive τεκμήρᾰσθαι
participle m τεκμηρᾰ́μενος
f τεκμηρᾰμένη
n τεκμηρᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: τεκμηρᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative τεκμηρᾰ́μην τεκμήρᾰο τεκμήρᾰτο τεκμήρᾰσθον τεκμηρᾰ́σθην τεκμηρᾰ́με(σ)θᾰ τεκμήρᾰσθε τεκμήρᾰντο
subjunctive τεκμήρωμαι τεκμήρηαι τεκμήρηται τεκμήρησθον τεκμήρησθον τεκμηρώμε(σ)θᾰ τεκμήρησθε τεκμήρωνται
optative τεκμηραίμην τεκμήραιο τεκμήραιτο τεκμήραισθον τεκμηραίσθην τεκμηραίμε(σ)θᾰ τεκμήραισθε τεκμηραίᾰτο
imperative   τέκμηραι τεκμηρᾰ́σθω τεκμήρᾰσθον τεκμηρᾰ́σθων   τεκμήρᾰσθε τεκμηρᾰ́σθων
middle
infinitive τεκμήρᾰσθαι
participle m τεκμηρᾰ́μενος
f τεκμηρᾰμένη
n τεκμηρᾰ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

The active voice is rare and found only in post-Homeric poets. Attested active forms include:

  • τεκμαίρει (third-person singular present indicative)
  • τεκμήρατε (second-person plural first aorist imperative or unaugmented indicative)
  • τέκμηρον (first-person singular or third-person plural unaugmented second aorist indicative)

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.