τείρω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Hellenic *téřřō, from Proto-Indo-European *terh₁- (“to rub”).

Pronunciation
 

Verb

τείρω • (teírō)

  1. to wear out, tire
  2. to distress, afflict

Conjugation
   Present: τείρω, τείρομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τείρω τείρεις τείρει τείρετον τείρετον τείρομεν τείρετε τείρουσῐ(ν)
subjunctive τείρω τείρῃς τείρῃ τείρητον τείρητον τείρωμεν τείρητε τείρωσῐ(ν)
optative τείροιμῐ τείροις τείροι τείροιτον τειροίτην τείροιμεν τείροιτε τείροιεν
imperative   τεῖρε τειρέτω τείρετον τειρέτων   τείρετε τειρόντων
middle/
passive		 indicative τείρομαι τείρῃ,
τείρει		 τείρεται τείρεσθον τείρεσθον τειρόμεθᾰ τείρεσθε τείρονται
subjunctive τείρωμαι τείρῃ τείρηται τείρησθον τείρησθον τειρώμεθᾰ τείρησθε τείρωνται
optative τειροίμην τείροιο τείροιτο τείροισθον τειροίσθην τειροίμεθᾰ τείροισθε τείροιντο
imperative   τείρου τειρέσθω τείρεσθον τειρέσθων   τείρεσθε τειρέσθων
active middle/passive
infinitive τείρειν τείρεσθαι
participle m τείρων τειρόμενος
f τείρουσᾰ τειρομένη
n τεῖρον τειρόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔτειρον, ἐτειρόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔτειρον ἔτειρες ἔτειρε(ν) ἐτείρετον ἐτειρέτην ἐτείρομεν ἐτείρετε ἔτειρον
middle/
passive		 indicative ἐτειρόμην ἐτείρου ἐτείρετο ἐτείρεσθον ἐτειρέσθην ἐτειρόμεθᾰ ἐτείρεσθε ἐτείροντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: τεῖρον, τειρόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τεῖρον τεῖρες τεῖρε(ν) τείρετον τειρέτην τείρομεν τείρετε τεῖρον
middle/
passive		 indicative τειρόμην τείρου τείρετο τείρεσθον τειρέσθην τειρόμε(σ)θᾰ τείρεσθε τείροντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Further reading
  • “τείρω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
  • τείρω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
  • τείρω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
  • “τείρω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
  • “τείρω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
  • Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.