σύμπτωση

Greek

Etymology

From Ancient Greek σύμπτωσις (súmptōsis), from σῠν- (sun-) + πτῶσις (ptôsis) (from πίπτω (píptō)).

Noun

σύμπτωση • (sýmptosi) f (plural συμπτώσεις)

  1. coincidence
  2. concurrence

Declension
declension of σύμπτωση
case     \     number singular plural
nominative σύμπτωση • συμπτώσεις •
genitive σύμπτωσης • συμπτώσεων •
accusative σύμπτωση • συμπτώσεις •
vocative σύμπτωση • συμπτώσεις •
Older or formal genitive singular: συμπτώσεως •
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.