σφεδανός
Ancient Greek
Etymology
The word shares the formation with ἐδανός (edanós), ἰδανός (idanós), σκεπανός (skepanós) and στεγανός (steganós). Together with σφοδρός (sphodrós, “violent”), it may reflect a heteroclitic "r/n" stem, but this is uncertain. Possible Greek cognates are σφαδάζω (sphadázō, “to be strongly moved or excited”) and σφενδόνη (sphendónē, “sling”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /spʰe.da.nós/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /spʰe.daˈnos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /sɸe.ðaˈnos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /sfe.ðaˈnos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /sfe.ðaˈnos/
Adjective
σφεδᾰνός • (sphedanós) m (feminine σφεδᾰνή, neuter σφεδᾰνόν); first/second declension
- vehement, violent, raging
- Synonyms: ἐπῐζᾰ́φελος (epizáphelos), σφοδρός (sphodrós)
Inflection
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | σφεδᾰνός sphedanós |
σφεδᾰνή sphedanḗ |
σφεδᾰνόν sphedanón |
σφεδᾰνώ sphedanṓ |
σφεδᾰνᾱ́ sphedanā́ |
σφεδᾰνώ sphedanṓ |
σφεδᾰνοί sphedanoí |
σφεδᾰναί sphedanaí |
σφεδᾰνᾰ́ sphedaná | |||||
| Genitive | σφεδᾰνοῦ sphedanoû |
σφεδᾰνῆς sphedanês |
σφεδᾰνοῦ sphedanoû |
σφεδᾰνοῖν sphedanoîn |
σφεδᾰναῖν sphedanaîn |
σφεδᾰνοῖν sphedanoîn |
σφεδᾰνῶν sphedanôn |
σφεδᾰνῶν sphedanôn |
σφεδᾰνῶν sphedanôn | |||||
| Dative | σφεδᾰνῷ sphedanôi |
σφεδᾰνῇ sphedanêi |
σφεδᾰνῷ sphedanôi |
σφεδᾰνοῖν sphedanoîn |
σφεδᾰναῖν sphedanaîn |
σφεδᾰνοῖν sphedanoîn |
σφεδᾰνοῖς sphedanoîs |
σφεδᾰναῖς sphedanaîs |
σφεδᾰνοῖς sphedanoîs | |||||
| Accusative | σφεδᾰνόν sphedanón |
σφεδᾰνήν sphedanḗn |
σφεδᾰνόν sphedanón |
σφεδᾰνώ sphedanṓ |
σφεδᾰνᾱ́ sphedanā́ |
σφεδᾰνώ sphedanṓ |
σφεδᾰνούς sphedanoús |
σφεδᾰνᾱ́ς sphedanā́s |
σφεδᾰνᾰ́ sphedaná | |||||
| Vocative | σφεδᾰνέ sphedané |
σφεδᾰνή sphedanḗ |
σφεδᾰνόν sphedanón |
σφεδᾰνώ sphedanṓ |
σφεδᾰνᾱ́ sphedanā́ |
σφεδᾰνώ sphedanṓ |
σφεδᾰνοί sphedanoí |
σφεδᾰναί sphedanaí |
σφεδᾰνᾰ́ sphedaná | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| σφεδᾰνῶς sphedanôs |
σφεδᾰνώτερος sphedanṓteros |
σφεδᾰνώτᾰτος sphedanṓtatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Further reading
- “σφεδανός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- σφεδανός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.