συντριβή

Greek

Noun

συντριβή • (syntriví) f (plural συντριβές)

  1. destruction, demolition, catastrophe
  2. (figurative) defeat, extreme grief

Declension
declension of συντριβή
case     \     number singular plural
nominative συντριβή • συντριβές •
genitive συντριβής • συντριβών •
accusative συντριβή • συντριβές •
vocative συντριβή • συντριβές •
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.