συνάδελφος

Greek

Alternative forms
  • συνάδερφος (synáderfos)

Etymology

Learned borrowing from Byzantine Greek συνάδελφος (sunádelphos, “member of a (military) company”), from Ancient Greek συνάδελφος (sunádelphos, “who has siblings”), with semantic loan from French confrère.[1] By surface analysis, συν- (syn-) +‎ αδελφός (adelfós).

Pronunciation
  • IPA(key): /siˈna.del.fos/
  • Hyphenation: συ‧νά‧δελ‧φος

Noun

συνάδελφος • (synádelfos) m or f (plural συνάδελφοι, feminine συναδέλφισσα)

  1. colleague

Declension
declension of συνάδελφος
case     \     number singular plural
nominative συνάδελφος • συνάδελφοι •
genitive συνάδελφου •,  συναδέλφου • συνάδελφων •,  συναδέλφων •
accusative συνάδελφο • συνάδελφους •,  συναδέλφους •
vocative συνάδελφε • συνάδελφοι •
Second forms are formal. 

References
  1. συνάδελφος - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.