συμφέρω

Ancient Greek

Alternative forms

ξυμφέρω (xumphérō) — Old Attic

Etymology

From συν- (sun-, “with”) +‎ φέρω (phérō, “to bring, carry”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /sym.pʰé.rɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /symˈpʰe.ro/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /symˈɸe.ro/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /symˈfe.ro/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /simˈfe.ro/

Verb

σῠμφέρω • (sumphérō)

(active voice)
1. to bring together, gather, collect
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 7.152
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 3.92
  - 384 BCE – 322 BCE, Demosthenes, Against Timocrates 74
  - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 1.99
  - 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 6.4.9
  - 396 BCE – 323 BCE, Lycurgus of Athens, Collected Works 45
  1. to bring together, contribute
    - 472 BCE, Aeschylus, The Persians 528
    - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Sophistical Refutations 183B.33
    - 300 BCE – 250 BCE, Apollonius of Rhodes, Argonautica 4.134
  2. (like συμβάλλω) to bring into conflict
    - 467 BCE, Aeschylus, Seven Against Thebes 510
    - 500 BCE – 400 BCE, Bacchylides, Collected Works 1.2
  3. to bear along with or together, to suffer, bear with, indulge
    - 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Cyropaedia 4.3.13
    - 391 BCE, Aristophanes, Assemblywomen 869
    - 540 BCE – 450 BCE, Epicharmus, Collected Works 35.8
    - 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Electra 946
    - 416 BCE, Euripides, Herakles 1366
    - 438 BCE, Euripides, Alcestis 370
2. (intransitive, without accusative of object) to confer a benefit, to be of use, be useful or profitable
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 9.37
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 8.87
  - 470 BCE, Aeschylus, The Suppliants 753
  - 446 BCE – 386 BCE, Aristophanes, The Acharnians 252
  - 388 BCE, Aristophanes, Plutus 38
  - 391 BCE, Aristophanes, Assemblywomen 475
  - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 4.26
  - 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Memorabilia 2.2.5
  - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Politics 1272A.30
  1. (impersonal, mostly with infinitive) it is of use, is profitable, serviceable, expedient
    - 458 BCE, Aeschylus, The Eumenides 520
    - 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Electra 1440
    - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 2.63
    - 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Memorabilia 3.4.10
    - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 2.63
    - 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Memorabilia 3.4.10
    - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 1.123
    - 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Constitution of the Athenians 3.11
    - 428 BCE – 347 BCE, Plato, Phaedrus 230E
    - 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 875A
    - 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 7.8.4
    - 440 BCE – 390 BCE, Andocides, On the Mysteries 77
  2. (participle) useful, expedient, fitting
    - 429 BCE, Sophocles, Oedipus the King 875
    - 380 BCE, Plato, Gorgias 527B
    - 330 BCE, Demosthenes, On the Crown 308
    1. (neuter substantive) profit, advantage, expediency
      - 409 BCE, Sophocles, Philoctetes 926
      - 480 BCE – 411 BCE, Antiphon of Rhamnus, On the Murder of Herodes 50
      - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 4.60
      - 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Symposium 4.39
      - 389 BCE – 314 BCE, Aeschines, Against Ctesiphon 80
      - 380 BCE, Plato, The Republic 338C–342
      - 330 BCE, Demosthenes, On the Crown 139
      - 409 BCE, Sophocles, Philoctetes 131
      - 330 BCE, Demosthenes, On the Crown 28
      - 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 875A
      - 361 BCE – 291 BCE, Dinarchus, Collected Works 1.99
      - 428 BCE – 347 BCE, Plato, The Statesman 297A
      - 330 BCE, Demosthenes, On the Crown 120
      - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 2.51
      - 388 BCE, Aristophanes, Plutus 49
      - 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 6.1.26
      - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 3.44
3. (intransitive)
  1. to work with, assist
    - 409 BCE, Sophocles, Philoctetes 627
    - 431 BCE, Euripides, Medea 13
  2. to agree with
    - 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Ajax 431
    - 424 BCE, Aristophanes, The Knights 1233
    - 425 BCE, Aristophanes, Lysistrata 166
    - 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Electra 1465
  3. to fit, suit
    - 405 BCE, Aristophanes, The Frogs 1459
    - 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Cyropaedia 8.4.21
  4. (of events, with infinitive) to happen, take place, turn out
    - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.73
    - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 3.129
    - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 6.23
    - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 6.117
    - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.74
    - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 8.88
    - 500 BCE – 400 BCE, Bacchylides, Collected Works 111.2
(passive voice)
1. (opposite to διαφέρω) to come together
  - Heraclit. 10
  - 360 BCE, Plato, The Sophist 242E
  - 300 BCE – 200 BCE, Theocritus, Epigrams 8.2
  - 125 CE – 200 CE, Lucian, Hermotimus 34
  - 125 CE – 200 CE, Lucian, Toxaris 15
  1. (in a hostile sense) to meet in battle, engage
    - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 8.400
    - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 11.736
    - 467 BCE, Aeschylus, Seven Against Thebes 636
    - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 7.36
    - 750 BCE – 650 BCE, Hesiod, The Shield of Heracles 358
    - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 6.50
2. to come to terms, be of one mind, agree with
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.173
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 2.80
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 4.13
  - 480 BCE – 411 BCE, Antiphon of Rhamnus, On the Murder of Herodes 42
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 4.114
  - Oppian, Halieutica 5.34
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.196
  - 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 929E
  - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 4.65
  - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 6.13
  - 406 BCE, Sophocles, Oedipus at Colonus 641
  - 428 BCE – 347 BCE, Plato, Protagoras 317A
  1. (with dative of object) to adapt oneself to, acquiesce in
    - 386 BCE – 367 BCE, Plato, Cratylus 419D
    - 46 CE – 120 CE, Plutarch, Timoleon 15
    - 430 BCE, Euripides, Herakles' Children 919
    - 458 BCE, Euripides, Electra 527
    - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 2.79
    - 310 BCE – 240 BCE, Callimachus, Epigrams 6.6
3. (of events) to happen, turn out, occur, come to pass
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 8.86
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 4.157
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 3.10
  - 423 BCE, Aristophanes, The Clouds 594
  - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 7.44
  - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 8.84
  - 428 BCE – 347 BCE, Plato, The Statesman 270C
  1. (impersonal) to happen
    - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 7.8
    - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 4.15
    - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.19
    - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 6.86
    - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 1.23
    - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 2.111
4. (literally) to be carried along with
  - 300 CE – 500 CE, Book of Sothis 6.319
  - Palatine Anthology 4.4.4

Inflection

Present: συμφέρω, συμφέρομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συμφέρω	συμφέρεις	συμφέρει	συμφέρετον	συμφέρετον	συμφέρομεν	συμφέρετε	συμφέρουσῐ(ν)
	subjunctive	συμφέρω	συμφέρῃς	συμφέρῃ	συμφέρητον	συμφέρητον	συμφέρωμεν	συμφέρητε	συμφέρωσῐ(ν)
	optative	συμφέροιμῐ	συμφέροις	συμφέροι	συμφέροιτον	συμφεροίτην	συμφέροιμεν	συμφέροιτε	συμφέροιεν
	imperative		σύμφερε	συμφερέτω	συμφέρετον	συμφερέτων		συμφέρετε	συμφερόντων
middle/ passive	indicative	συμφέρομαι	συμφέρῃ, συμφέρει	συμφέρεται	συμφέρεσθον	συμφέρεσθον	συμφερόμεθᾰ	συμφέρεσθε	συμφέρονται
	subjunctive	συμφέρωμαι	συμφέρῃ	συμφέρηται	συμφέρησθον	συμφέρησθον	συμφερώμεθᾰ	συμφέρησθε	συμφέρωνται
	optative	συμφεροίμην	συμφέροιο	συμφέροιτο	συμφέροισθον	συμφεροίσθην	συμφεροίμεθᾰ	συμφέροισθε	συμφέροιντο
	imperative		συμφέρου	συμφερέσθω	συμφέρεσθον	συμφερέσθων		συμφέρεσθε	συμφερέσθων
		active				middle/passive
infinitive		συμφέρειν				συμφέρεσθαι
participle	m	συμφέρων				συμφερόμενος
	f	συμφέρουσᾰ				συμφερομένη
	n	συμφέρον				συμφερόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: συνέφερον, συνεφερόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συνέφερον	συνέφερες	συνέφερε(ν)	συνεφέρετον	συνεφερέτην	συνεφέρομεν	συνεφέρετε	συνέφερον
middle/ passive	indicative	συνεφερόμην	συνεφέρου	συνεφέρετο	συνεφέρεσθον	συνεφερέσθην	συνεφερόμεθᾰ	συνεφέρεσθε	συνεφέροντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: συνοίσω, συνοίσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συνοίσω	συνοίσεις	συνοίσει	συνοίσετον	συνοίσετον	συνοίσομεν	συνοίσετε	συνοίσουσῐ(ν)
active	optative	συνοίσοιμῐ	συνοίσοις	συνοίσοι	συνοίσοιτον	συνοισοίτην	συνοίσοιμεν	συνοίσοιτε	συνοίσοιεν
middle	indicative	συνοίσομαι	συνοίσῃ, συνοίσει	συνοίσεται	συνοίσεσθον	συνοίσεσθον	συνοισόμεθᾰ	συνοίσεσθε	συνοίσονται
middle	optative	συνοισοίμην	συνοίσοιο	συνοίσοιτο	συνοίσοισθον	συνοισοίσθην	συνοισοίμεθᾰ	συνοίσοισθε	συνοίσοιντο
		active			middle
infinitive		συνοίσειν			συνοίσεσθαι
participle	m	συνοίσων			συνοισόμενος
	f	συνοίσουσᾰ			συνοισομένη
	n	συνοῖσον			συνοισόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: συνήνεγκᾰ, συνηνεγκᾰ́μην, συνηνέχθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συνήνεγκᾰ	συνήνεγκᾰς	συνήνεγκε(ν)	συνηνέγκᾰτον	συνηνεγκᾰ́την	συνηνέγκᾰμεν	συνηνέγκᾰτε	συνήνεγκᾰν
	subjunctive	συνενέγκω	συνενέγκῃς	συνενέγκῃ	συνενέγκητον	συνενέγκητον	συνενέγκωμεν	συνενέγκητε	συνενέγκωσῐ(ν)
	optative	συνενέγκαιμῐ	συνενέγκειᾰς, συνενέγκαις	συνενέγκειε(ν), συνενέγκαι	συνενέγκαιτον	συνενεγκαίτην	συνενέγκαιμεν	συνενέγκαιτε	συνενέγκειᾰν, συνενέγκαιεν
	imperative		συνένεγκον	συνενεγκᾰ́τω	συνενέγκᾰτον	συνενεγκᾰ́των		συνενέγκᾰτε	συνενεγκᾰ́ντων
middle	indicative	συνηνεγκᾰ́μην	συνηνέγκω	συνηνέγκᾰτο	συνηνέγκᾰσθον	συνηνεγκᾰ́σθην	συνηνεγκᾰ́μεθᾰ	συνηνέγκᾰσθε	συνηνέγκᾰντο
	subjunctive	συνενέγκωμαι	συνενέγκῃ	συνενέγκηται	συνενέγκησθον	συνενέγκησθον	συνενεγκώμεθᾰ	συνενέγκησθε	συνενέγκωνται
	optative	συνενεγκαίμην	συνενέγκαιο	συνενέγκαιτο	συνενέγκαισθον	συνενεγκαίσθην	συνενεγκαίμεθᾰ	συνενέγκαισθε	συνενέγκαιντο
	imperative		συνένεγκαι	συνενεγκᾰ́σθω	συνενέγκᾰσθον	συνενεγκᾰ́σθων		συνενέγκᾰσθε	συνενεγκᾰ́σθων
passive	indicative	συνηνέχθην	συνηνέχθης	συνηνέχθη	συνηνέχθητον	συνηνεχθήτην	συνηνέχθημεν	συνηνέχθητε	συνηνέχθησᾰν
	subjunctive	συνενεχθῶ	συνενεχθῇς	συνενεχθῇ	συνενεχθῆτον	συνενεχθῆτον	συνενεχθῶμεν	συνενεχθῆτε	συνενεχθῶσῐ(ν)
	optative	συνενεχθείην	συνενεχθείης	συνενεχθείη	συνενεχθεῖτον, συνενεχθείητον	συνενεχθείτην, συνενεχθειήτην	συνενεχθεῖμεν, συνενεχθείημεν	συνενεχθεῖτε, συνενεχθείητε	συνενεχθεῖεν, συνενεχθείησᾰν
	imperative		συνενέχθητῐ	συνενεχθήτω	συνενέχθητον	συνενεχθήτων		συνενέχθητε	συνενεχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		συνενέγκαι			συνενέγκᾰσθαι		συνενεχθῆναι
participle	m	συνενέγκᾱς			συνενεγκᾰ́μενος		συνενεχθείς
	f	συνενέγκᾱσᾰ			συνενεγκᾰμένη		συνενεχθεῖσᾰ
	n	συνενέγκᾰν			συνενεγκᾰ́μενον		συνενεχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: συνενήνοχᾰ, συνενήνεμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	συνενήνοχᾰ	συνενήνοχᾰς	συνενήνοχε(ν)	συνενηνόχᾰτον	συνενηνόχᾰτον	συνενηνόχᾰμεν	συνενηνόχᾰτε	συνενηνόχᾱσῐ(ν)
	subjunctive	συνενηνόχω	συνενηνόχῃς	συνενηνόχῃ	συνενηνόχητον	συνενηνόχητον	συνενηνόχωμεν	συνενηνόχητε	συνενηνόχωσῐ(ν)
	optative	συνενηνόχοιμῐ, συνενηνοχοίην	συνενηνόχοις, συνενηνοχοίης	συνενηνόχοι, συνενηνοχοίη	συνενηνόχοιτον	συνενηνοχοίτην	συνενηνόχοιμεν	συνενηνόχοιτε	συνενηνόχοιεν
	imperative		συνενήνοχε	συνενηνοχέτω	συνενηνόχετον	συνενηνοχέτων		συνενηνόχετε	συνενηνοχόντων
middle/ passive	indicative	συνενήνεμαι	συνενήνεσαι	συνενήνεται	συνενήνεσθον	συνενήνεσθον	συνενηνέμεθᾰ	συνενήνεσθε	συνενήνενται
	subjunctive	συνενηνεμένος ὦ	συνενηνεμένος ᾖς	συνενηνεμένος ᾖ	συνενηνεμένω ἦτον	συνενηνεμένω ἦτον	συνενηνεμένοι ὦμεν	συνενηνεμένοι ἦτε	συνενηνεμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	συνενηνεμένος εἴην	συνενηνεμένος εἴης	συνενηνεμένος εἴη	συνενηνεμένω εἴητον/εἶτον	συνενηνεμένω εἰήτην/εἴτην	συνενηνεμένοι εἴημεν/εἶμεν	συνενηνεμένοι εἴητε/εἶτε	συνενηνεμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		συνενήνεσο	συνενηνέσθω	συνενήνεσθον	συνενηνέσθων		συνενήνεσθε	συνενηνέσθων
		active				middle/passive
infinitive		συνενηνοχέναι				συνενηνέσθαι
participle	m	συνενηνοχώς				συνενηνεμένος
	f	συνενηνοχυῖᾰ				συνενηνεμένη
	n	συνενηνοχός				συνενηνεμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

σῠμφορᾱ́ (sumphorā́)
Συμφερόπολις (Sumpherópolis, “Simferopol”)