συκοτράγος

Ancient Greek

Etymology

From σῦκον (sûkon, “fig”) +‎ τράγω (trágō, “to munch”) +‎ -ος (-os).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /syː.ko.trá.ɡos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sy.koˈtra.ɡos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /sy.koˈtra.ɣos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sy.koˈtra.ɣos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.koˈtra.ɣos/

Adjective

σῡκοτρᾰ́γος • (sūkotrágos) m or f (neuter σῡκοτρᾰ́γον); second declension

fig-eating

Declension

Second declension of σῡκοτρᾰ́γος; σῡκοτρᾰ́γον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	σῡκοτρᾰ́γος sūkotrágos	σῡκοτρᾰ́γον sūkotrágon	σῡκοτρᾰ́γω sūkotrágō	σῡκοτρᾰ́γω sūkotrágō	σῡκοτρᾰ́γοι sūkotrágoi	σῡκοτρᾰ́γᾰ sūkotrága
Genitive	σῡκοτρᾰ́γου sūkotrágou	σῡκοτρᾰ́γου sūkotrágou	σῡκοτρᾰ́γοιν sūkotrágoin	σῡκοτρᾰ́γοιν sūkotrágoin	σῡκοτρᾰ́γων sūkotrágōn	σῡκοτρᾰ́γων sūkotrágōn
Dative	σῡκοτρᾰ́γῳ sūkotrágōi	σῡκοτρᾰ́γῳ sūkotrágōi	σῡκοτρᾰ́γοιν sūkotrágoin	σῡκοτρᾰ́γοιν sūkotrágoin	σῡκοτρᾰ́γοις sūkotrágois	σῡκοτρᾰ́γοις sūkotrágois
Accusative	σῡκοτρᾰ́γον sūkotrágon	σῡκοτρᾰ́γον sūkotrágon	σῡκοτρᾰ́γω sūkotrágō	σῡκοτρᾰ́γω sūkotrágō	σῡκοτρᾰ́γους sūkotrágous	σῡκοτρᾰ́γᾰ sūkotrága
Vocative	σῡκοτρᾰ́γε sūkotráge	σῡκοτρᾰ́γον sūkotrágon	σῡκοτρᾰ́γω sūkotrágō	σῡκοτρᾰ́γω sūkotrágō	σῡκοτρᾰ́γοι sūkotrágoi	σῡκοτρᾰ́γᾰ sūkotrága
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	σῡκοτρᾰ́γως sūkotrágōs		σῡκοτρᾰγώτερος sūkotragṓteros		σῡκοτρᾰγώτᾰτος sūkotragṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.